پرسش

با عرض سلام خدمت آقای باستانی
من جوانی 18ساله هستم و الان در پیش دانشگاهی و در رشته ریاضی درس می خونم .ولی من علاقه ی بسیاری به حوزه و دروس حوزوی دارم .می خواستم كه پس از گرفتن دیپلم به حوزه بروم ولی دوستم -كه در حال حاضر در پایه ی چهار حوزه ی حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (حفظه الله) مشغول درس خواندن می باشند- به من گفت:« كه نمی خواد امسال به حوزه بیای . گفت كه امسال رو تو پیش دانشگاهی درس بخون كنكور شركت بكن و قبول بشو بعد بیا حوزه و به دانشگاه نرو .گفتم چرا ؟ گفت كه حوزه جایی الكی نیست طلبه باید درس خون باشه باید دانشگاه قبول بشی و اون وقت با افتخار این كه قبول شدی و نرفتی به حوزه بیایی ».
من هم سطح درسم متوسطه ولی به خاطر اینكه از سال اول دبیرستان همش به فكر اینكه به حوزه بیام و درس خوندن به دردم نمیخوره درست حسابی درس نخوندم و با معدل های 16و 15 و14 قبول شدم و حالا كه به خاطر حوزه دارم درس میخونم نمیتونم ,و همش حواسم تومحیط حوزه است و درس ها رو درست حسابی یاد نمی گیرم و اصلا فكر نمی كنم كه امسال رو قبول بشم چه برسه به دانشگاه . من درس های مدرسه رو دوست ندارم . ولی تا دلتون بخواد عاشق فقه و فلسفه و منطق و عربی و اخلاق و.... هستم .و حتی مطمئنم كه تو حوزه بهتر می تونم درس بخونم ولی دوستم میگه كه : تو هدفت مشخص نیست و نمیدونی كه واسه كی و واسه چی داری درس می خونی .
ولی آخه هدف من چیزی جز برای خدا و خدمت به مردم و وظیفه ی دینی ام نیست ولی اون میگه كه تو دانشگاه هم می تونی واسه خدا درس بخونی و به مردم خدمت كنی.
ولی من دیگه نمی تونم تحمل كنم از درس و مدرسه بدم اومده تا میام درس بخونم میرم سراغ كتابهای اخلاقی و اعتقادی . یعنی اصلا نمی تونم درس بخونم و راه بر گشتی هم ندارم و نمی دونم چی كار كنم و علاوه بر تمامی این ها پدر و مادر من هم اطلاعی از حوزه رفتن من ندارند (من دو سال است كه می خوام این موضوع را با آنها در میان بذارم ولی از ترس مخالفت چیزی نمیگم) و اگر آنها با من مخالفت كنند نمی دانم چه كار كنم و قادر به دانشگاه رفتن هم نیستم .و از این هم میترسم كه حوزه من رو با معدل پایین قبول نكنه.
لطفاً به من كمك كنید . من جكار كنم ؟ چگونه پدر و مادر م را راضی كنم ؟ چگونه تا آخر سال در سال بخونم ؟ هدفم از درس خواندن و حوزه رفتن چی باشه؟ چی جوری به خودم امید بدم ؟و.......................

پاسخ

با سلام و عرض تحیت!
در پاسخ توجه تان را به این نكات جلب می نمائیم.
1. اول درك خود را از حوزه و دروس و محیط آن كاملاً روشن و واضح كنید؛ می توانید وقتهای خالی خود را آنجا رفته، و از نزدیك ببینید. دروس را برآورد كنید، و با افراد متعدد در باره درسها و مفاد آن صحبت كنید. بعد ببینید حوصله این گونه درسها را دارید؟ و می توانید 20 سال محكم كار كنید، یانه؟
2. این كه از بیرون كسی بهانه ای نگیرد حرف قابل توجهی است ـ كه دوستتان هم می گوید ـ داشتن نمرات خوب و قبولی یك برگ برنده اجتماعی برای شما می باشد، اما الزامی نیست. اگر درك واقع بینانه یافتید، و مشكلات و سختی هایی را كه پیش رو خواهید داشت، به درستی ارزیابی كردید، و با همه این تفاصیل واقعا علاقه دارید، به نظر ما درنگ لازم نیست.
3. باید علت مخالفت احتمالی خانواده را كشف، و در باره آن پاسخ مناسب را پیدا كنید، و مثلاً اگر مشكلات اقتصادی و شغل و ... را پیش می كشند، هم برای خود پاسخ واقعی بیابید، و هم برای آنها لااقل پاسخ اقناعی پیدا كنید. به احتمال قوی این طور بتوانید با آنها كنار بیاید.
تجربه نگارنده می گوید علت مخالفت والدین بیشتر این است كه آنها گمان می كنند ـ یا هراس این را دارند ـ كه فرزندشان دچار یك احساسات زودگذر شده باشد، و پس از مواجهه با مشكلات نتواند بر تصمیم خود استوار و علاقمند بماند. اگر شما بتوانید به آنها جدیت خود در تصمیم را نشان دهید، و این كه واقع بینانه تصمیم گرفته اید، آنها به خودی خود نگرانی خود را از دست می دهند و به شما اجازه خواهند داد تا به تصمیم خود عمل كنید.
البته در این راه می توانید از كمك دیگران هم بهره ببرید؛ مثلاً دایی، خاله، عمو یا هر كسی كه تأثیر بر خانواده شما دارد و شما می توانید او را راضی كنید.
4. در هر حال سعی كنید تا در مدرسه اید درستان را خوب بخوانید؛ همین تمرینی بر استقامت شما در راه هدف مقدسی كه دارید.
در انتها ما بی صبرانه منتظریم تا لباس سربازی امام زمان(عج) بر قامت جوان برومند دیگری راست بیاید.
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.