پرسش

در ادامه سئوال 27607بفرمائید
كه من از آقای دكتر حمیدیان رئیس مجتمع شنیدم كه ایشان گفت
اگرشوهردر ابتدای عقد محل كارش مشخص بوده مثلا تهران بوده وحق سكنی به زوجه داده شده و زوجه می تواند تنها در محدوده تهران منزل تعیین
كندو برای شهرهای دیگر باگرفتن حق سكنی درایران می تواند به شهرهای دیگر برود
ودر دفترچه عقد بنده فقط حق سكنی ذكر شده است وعنوانی به نام حق سكنی در ایران ذكر نشده است لطفا توضیح دهید
1 -آیا این مطلب صحیح بوده وطبق چه ماده ای می توان به آن استناد كرد.
2-ایا با این صحبت می توانم به همسرم كه در مشهد است نفقه ندهم
3-ایا رفتن ایشان به مشهد را می توان به عنوان عدم تمكین ثابت كرد
خیلی سپاسگذار می باشم

پاسخ

با سلام و عرض ادب ،
نكته مهم این است كه حق تعیین مسكن نباید مورد سو ء استفاده قرار گیرد .یعنی كسی كه حق تعیین مسكن دارد باید محلی را انتخاب نماید كه با وضع اجتماعی و نیازهای خانواده او متناسب باشد و آن را وسیله اضرار به همسر دیگر قرار ندهد . با توجه به این كه طبق ماده 1005 قانون مدنی ایران اقامتگاه زن شوهر دار محل اقامت شوهر اوست و با توجه به مواد 1114 و 1115 قانون مدنی ایران كه تعیین محل سكنی مشترك زن و مرد با شوهر است مگر در موارد استثنایی كه خطری بدنی یا شرافتی یا مالی متوجه زن باشد ( به تشخیص دادگاه ) و با تامل به این كه اقامتگاه ، مركز امور مهم شخص ( محل كار شخص ) می باشد و اقامتگاه شما از ابتدا تهران بوده و همسرتان نیز از این امر آگاه بوده ، به نظر می رسد تعیین محل سكونت در مشهد نوعی سو ء استفاده از حق تلقی شده و با رسیدگی دادرس دادگاه ، همسر شما از این امر منع خواهد گردید .
با توجه به این توضیحات به نظر می رسد رفتن همسر شما به مشهد ، نوعی عدم تمكین نسبت به انجام وظایف قانونی خانوادگی خود محسوب گردیده و لذا حق نفقه وی را از بین می برد .