پرسش

با سلام و عرض خسته نباشید
خانواده ی ما اصولا تهرانی هستند . ما چندین سال در تهران زندگی كرده و به آنجا عادت كرده بودیم . ولی به خاطر شغل ÷درم مجبور شدیم به همدان باییم .ما 2سال است كه همدانیم و احتمالا تا 2 یا3 سال دیگر هم می مانیم . شهر همدان از نظر فرهنگی و اقتصای و خیلی چیزهای دیگر قابل مقایسه با تهران نیست.به همین خاطر ناراحتی و كمبود سنگینی بر من حكمفرما شده . ولی چاره ای نیست و باید تحمل كنم .به نظر شما برای حل این مشكل چكار كنم ؟
با تشكر

پاسخ

ا دوست جوانم سلام،
درست است كه شما به شهر زادگاهت عادت داشتی و داری ، و دوری ازآنجا برایت مشكل است ( به خصوص كه حالا در شهری بسیار كوچكتر از تهران هستی ) اما تنها كاری كه از دستت بر می آید اینست كه از این دوران اقامت اجباری كه در همدان هستی بیشترین استفاده را بكنی . دوستان زیادی پیدا كنی و چیزهای مختلفی یادبگیری ( چیزهایی كه در شرایط عادی در تهران به آنها دسترسی نداری ) و كلاً از این فرصت ، بیشتر استفاده كنی چون می تواند در آینده خیلی كمكت كند .
* زمانی ماجرای واقعی یك زن امروزی و آلامد امریكایی را می خواندم كه مجبور شده بود به خاطر كار همسرش به صحرایی دورافتاده و متروك در مكزیك برود و روزگار سختی را در آن دیار در كنار بومیان زبان نفهم آنجا بگذراند . یك بار پدرش در پاسخ نامه پر شكوه او ، نامه ای داد و به او نصیحت كرد كه خودش را با بومیان آنجا یكی بداند و سعی كند خودش را با شرایط موجود مطابقت دهد. آن بانو به نصیحت پدرش گوش سپرد و خودش معترف بود كه از آن به بعد وضعیت به كلی برایش فرق كرد . با بومیان آنجا كه تا آن موقع آنها را وحشی می شمرد دوست شد . زبانشان را فرا گرفت و توانست با آنها ارتباط برقرار كند . به زودی توانست هنر های آن منطقه را یاد بگیرد . ضمناً به مطالعه گیاهان آن منطقه تقریباً بی آب و علف پرداخت ( كه سرگرمی خوبی از آب در آمد ) و با دوستی با اهالی آنجا زندگیش رنگ عوض كرد. حتی به گفته خودش ، آن مردم به قدری به او علاقه مند شدند كه بهترین صنایع دستی خود را به عنوان یادگاری به او می دادند ( كادو هایی كه به هیچ قیمتی حاضر به فروش آنها به خارجی ها نبودند ).
من هم می دانم كه برای شما تحمل شهر كوچكی مثل همدان ( كه از نظر من و شما فقط چهار تا خیابان و یك چهار راه دارد) دشوار است. اما لازم است دیدت را عوض كنی و به جای دیدن "كمبود ها" ی آنجا ، "داشته هایش" را ببینی و تا فرصت داری زبان یاد یگیری (این را اكیداً توصیه می كنم) + چیز های دیگری كه شاید تا به حال به درستی ندیده ای . این طوری فكر می كنم حالت بهتر شود.
شاد و سربلند باشی- مشاور اجتماعی