پرسش

با سلام
در رابطه بازندگی نامه ملك الشعرای بهار مطالبی می خواستم.

پاسخ

با سلام و ادای احترام
میرزا محمد تقی متخلص به بهار فرزند محمد كاظم صبوری ـ ملك‌الشعرای آستان قدس رضوی ـ در دوازدهم ربیع الاول سال 1304 هـ.ق برابر با بیستم آذرماه 1265 هـ.ش در مشهد چشم به جهان گشود. بهار از هفت سالگی به شاعری پرداخت و پس از مرگ پدر یعنی در سن 18 سالگی لقب ملك‌الشعرایی آستان قدس را به فرمان مظفر‌الدین‌شاه دریافت كرد. جوانی بهار مقارن بود با انقلاب مشروطه و رشد افكار آزادیخواهانه و عدالت‌طلبانه. از این به بعد بود كه ملك‌الشعرا فعالیت سیاسی و مبارزاتی خویش را آغاز كرد. تا جایی كه حتی اشعارش را نیز تحت تأثیر این موضوع قرار داد.ملك‌الشعرای بهار با زبان پهلوی نیز آشنایی داشت. مهمترین آثار به جا مانده از ملك‌الشعرای بهار عبارتند از : « دیوان شعر او در دو جلد ، تصحیح و تحشیه‌ی تاریخ سیستان و مجمل‌التواریخ والقصص و تألیف سبك‌شناسی در سه جلد. او سرانجام در روز اول اردیبهشت‌ماه سال 1330 هـ.ش پس از مدتها بیماری درگذشت و فردای آن روز در آرامگاه ظهیر‌الدوله‌ی شمیران (دربند) به خاك سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی باد ...