پرسش

با عرض سلام
لطفا در مورد موانع ظهور حضرت و كتب مربوطه
مرا راهنمایی كنید

پاسخ

دوست گرامی!
برای ظهور حجت حق و ولی مطلق و تحقق حكومت واحد جهانی حضرت مهدی (عج) موانعی بر سر راه است، كه تا برطرف نشود، آن خورشید عالم تاب در پس ابر غیبت خواهند ماند، و جهانیان از فیض دیدار و حكومت عادلانه اش در محرومیت به سر خواهند برد.
اوضاع فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اخلاقی جوامع كنونی بشر به شكلی است كه نه تنها آمادگی پذیرش در آنها دیده نمی شود، بلكه مفاسد این امور مانعی بر سر قیام جهانی آن حضرت است.
خواجه نصیر الدین طوسی(ره) در كتاب كشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، ص285 عبارت مشهوری دارد، كه می فرماید: "وجوده لطف، و تصرفه لطف آخر و عدمه منا" یعنی وجود امام(ع) لطف خداست و حكومت و دخالتش در امور لطفی دیگر. اما حكومت نداشتن او از سوی ماست ـ یعنی ماییم كه مانع ظهور و حكومت اوییم.
در روایات ما به موانعی چون خوف از قتل، نداشتن یاران كافی، بی لیاقتی جامعه و بی وفایی دوستان، حضور طاغوتهای ستمگر، دشمنی بدخواهان و غیره اشاره شده است.
در حدیثی از رسول خدا(ص)، در بحارالانوار، ج52، ص90، می خوانیم: «لابد للغلام من غیبة. فقیل له: ولم یا رسول الله؟ قال: یخاف القتل» یعنی آن نوجوان (منظور حضرت مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ است كه هنگام شهادت پدر پنج سال داشت) ناگزیر از غیبت است. گفتند: چرا ای رسول خدا؟ فرمودند: از كشته شدن بیم دارد. منظور عدم امكان موفقیت قیام است.
همچنین در همان منبع از امام باقر(ع) نقل شده كه فرمودند: « إن الله إذا كره جوار قوم نزعنا من بین أظهرهم» یعنی هر گاه خداوند هم جواری ما را با قومی ـ بخاطر بی لیاقتی آنان نپسندد ـ ما را از میان آنان بیرون می برد.
امام عصر(عج) در یكی از نامه های شریف خود به شیخ مفید(ره) می فرمایند: ... و ما از ذلت و حقارتی كه به شما رسیده آگاهیم، و این ذلت و خواری از آن روست كه بسیاری از شیعیان به اموری گراییدند كه سلف صالح شما از آن دور و گریزان بودند، و پیمانی را كه از آنان گرفته شده پشت سر انداختند؛ گویی كه از آن خبر ندارند. ("الاحتجاج"، طبرسی، ج2، ص323)
و در همان منبع، ص325، در نامه ای دیگر به او مرقوم فرمودند:‌ ... و اگر شیعیان ما نسبت به عهد و پیمانی كه از آنان گرفته شده یك دل و هماهنگ بودند، میمنت دیدار ما برایشان به تأخیر نمی افتاد ... پس چیزی مانع دیدار ما نیست، مگر امور ناخوشایندی كه از آنان به ما می رسد و ما از آنان انتظار نداریم.
و باز در همان منبع، ص284، در نامه ای در پاسخ اسحق بن یعقوب می نویسند: اما علت غیبت من آن است كه هر یك از پدرانم [ناخواسته] بیعتی از طاغوت زمانه بر گردن داشتند؛ من غیبت می كنم تا هنگامی كه خروج می كنم بیعتی از هیچ یك از طاغوتها بر گردن نداشته باشم. یعنی قیام در شرائط فعلی روا نیست.
اینها بعضی از موانعی بود كه به طور مستقیم تحت عنوان موانع ظهور یافتیم. امام شاید اگر به روایاتی كه به شرائط ظهور می پردازند توجه كنیم، به عللی بیش از آنچه گذشت دست بیابیم.
از اهم نشانه های ظهور آن است كه مردم در آخرالزمان همه راههای سعادت را امتحان كرده اند و نتیجه نگرفته اند؛ هر قومی به قدرت رسیده و هر چه در چنته داشته به نمایش گذارده و موفق نبوده است. به همین سبب، مردم آخرالزمان رو به آسمان دارند كه از جانب خدا منجی فرستاده شود.
به عبارت دیگر شرط اساسی ظهور آن است كه مردم به نیاز خود به وحی پی ببرند، و ناتوانی بشر را دریابند، و حال استغنا و استكبار خود را به تعالیم دینی و هدایت از عالم از دست بدهند. و این وظیفه مؤمنان و متدینان به طور عام و عالمان دین به طور خاص است كه زمینه این احساس را در دلها روشن كنند. این خود بزرگترین هدایتی است كه بشر امروز بدان احتیاج دارد؛ رجوع مجدد به وحی و تواضع نسبت به آن. فلسفه و ارزش انتظار هم درهمین نكته است.
برای مراجعه می توانید به كتابهای ذیل مراجعه فرمایید:
1) "عصر ظهور"، استاد علی كورانی.
2) "نوائب الدهور"، علامه میر جهانی.
و ....
موفق باشید.
مشاوره مذهبی _ قم.