پرسش

با سلام
كسی هست كه مدت 12 سال روزه اش را كامل نمیگرفته اما گناهی هم مرتكب نمی شد. حالا به شذت از اینكه روزه اش را نمی گرفته احساس گناه وحشتناكی می كندو از طرفی قادر نیست قضای این ها را بجا اورد. باید چكار كند تا كمی از احساس عذابش كم شود؟

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست عزیز!
چنین شخصی در قدم اول باید به خاطر نافرمانی‌های گذشته توبه نماید و درصدد جبران آنها برآید. لذا اولین كار كه جبران كننده اشتباهات گذشته‌ است و از طرفی آرامش بخش است، همان توبه و بازگشت به خداوند است. و با رحمت الهی، این راه نزدیك و مطمئنی است. و مهم همین است؛ و پس از آن همین كه شخص در صدد جبران مافات ـ یعنی قضا و كفاره ـ باشد، ولو نتواند كافی است تا او را مشمول عفو الهی قرار دهد.
در قدم بعدی باید محاسبه نماید چند روز، روزه واجب داشته و نگرفته است. پس از شمارش روزهایی كه یقین دارد روزه‌اش را نگرفته، باید كفاره آن روز را پرداخت نماید.
كفاره هر روز این است كه به 60 فقیر طعام دهد ـ یعنی معادل 150 تومان ـ كه در مجموع، كفاره هر روز 9 هزار تومان می شود.
توجه: آن روزهایی را كه شك دارد، محاسبه نكند بلكه فقط آن مقداری را كه یقین دارد روزه‌اش را نگرفته محاسبه نماید.
البته این مبلغ كفاره را لازم نیست یك مرتبه پرداخت كند بلكه می‌تواند به تدریج پرداخت نماید.
توجه داشته باشید كه در هر صورت قضای روزه‌های واجبی را كه ترك كرده باید به تدریج انجام دهد. و برای هر روزی كه از ماه رمضان گذشته قضا شده بوده و تا ماه رمضان سال بعد، بجا نیاورده است باید كفاره تأخیر هم بدهد. البته كفاره تأخیر مبلغ اندكی است و برای هر روز 750 گرم طعام كه معادل 150 تومان است، می‌باشد.
همه این احكام منوء به قدرت و توانایی فرد است، والا تكلیف از كسی كه قدرت ندارد ساقط است. حتی اگر كسی پس از توبه نتوانست قضای روزه اش را بجا آورد و در این حال به رحمت ایزدی رفت، اولادش كه این قضاها را ـ ولو با اجیر كردن دیگری ـ بجا آورند در حق او كافی است.
پیروز باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.