پرسش

baradaram aslan harfe pedar va madaram ra goosh nemikonad dar soorati ke senash14 sal mibashat va bache akhar ham ast nemidanam chekar konam am az man ke baradar bozorgtaresh hastam bishtar hesab mibarad pedar va madaram ra rahnamaee konid va mara?

پاسخ

با سلام.
سن دقیق والدین شما را نمی دانیم ولی این را می دانیم كه احتمال تغییر رفتار آدم ها با افزایش سن آنها كاهش می یابد (البته در بیشتر مواقع). زیرا هر چه زمان می گذرد عادت كردن به نوعی خلق و خو، آن را تبدیل به بخشی از وجود ما می كند. بنابراین فكر می كنیم همین كه آنها تا حدودی درباره ی كنار آمدن با برادر كوچك تر شما با شما همكاری كنند، بسیار رخ داد خوبی است. به شرطی كه شما راه و روش كنار آمدن با او را بدانید و از سوی دیگر به زبانی برای والدین خویش بازگو كنید كه خدان ناكرده احساس نكنند كه جلوی آنها ایستاده اید یا آنكه به آنها درس می دهید و یا آنها را نصیحت می كنید یا از آنها بیشتر می دانید. زیرا ممكن است والدین محترم شما نتوانند برخی رفتارهای او را (به عنوان نماینده ی نسل جدید)، درك كنند و حتی در مقایسه با بقیه ی فرزندان خود احساس كنند به اندازه ی آنها قدر شناس، حرف شنو، قانع و ... نیست. بنابراین ممكن است تصمیم بگیرند با سخت گیری های به جا، از نظر خودشان (و نا به جا از نظر برادرتان) او را آگاه كنند. در چنین شرایطی شما چه تصمیمی می گیرید؟ چگونه این شكاف نسل ها را پر می كنید؟ فعلاً راه میان بر این است كه:
حتماً زمانی از روز را برای شنیدن سخنان، خاطرات، نظرات، آرزوها و ... برادرتان اختصاص دهید. در این زمان چگونه به صحبت های او گوش می دهید كه او احساس نكند او را ارزیابی می كنید؟ و یا اینكه دوست نداشتید این كار را بكند؟ و یا ناراحت شدید؟ چه راهی به نظر خودتان می رسد؟ گام اول را بردارید، در بقیه ی گام ها همراه شما خواهیم بود.
"اگر فرصت دارید بیشتر به پرسش های این متن فكر كنید."
در انتظاریم.