پرسش

چرا در واكنش های سوختن فلز بریلیم را استثنا كرده است؟ كتاب شیمی 3 فصل 1 انواع واكنش

پاسخ

می‌دانید فلزات قلیایی یعنی گروه اول جدول تناوبی فعالیت بسیار بیشتری چه از لحاظ سوختن و چه از لحاظ بقیه واكنشها نسبت به فلزات قلیایی خاكی واقع در گروه دوم جدول دارند . در هر دو گروه هم فعالیت از بالا به پائین زیاد می‌شود . به عنوان مثال لیتیم یا سدیم شدیدا با آب واكنش می‌دهند . اما مثلا فرانسیم كه در انتهای گروه است خیلی خیلی واكنش‌پذیرتر است و باید با دستكش فلزی و با تمهیدات خاص آن را برداشت . همینطور در گروه دوم از بالا به پائین فعالیت زیاد می‌شود و برلیم به نسبت بقیه گروه فعالیت بسیار كمتری دارد و اصلا با آب واكنش نمی‌دهد و منیزیم عنصر دوم گروه با آب گرم واكنش می‌دهد و در آب سرد بی‌اثر است . علت آن است كه به تدریج كه عدد اتمی افزایش می‌یابد فاصله الكترونهای ظرفیت از هسته افزایش می‌یابد در نتیجه هسته كشش كمتری روی آنها داشته و در نتیجه الكترونها برای واكنش دادن آزادتر هستند و راحت‌تر واكنش می‌دهند . در فلز برلیم اربیتالهای 2S , 1S پر هستند و هر دو نزدیك هسته درنتیجه تمایل آنها برای اینكه الكترونهایشان را با اكسیژن به اشتراك گذاشته و بسوزند كم است.