پرسش

خود كفائی از نظر دینی

پاسخ

با سلام و عرض تحیت.
دوست محترم!
مؤمن همواره متكی به خداست و در هیچ نیازی از نیازهای زندگی به دیگری اتكاء نمی كند. ولیكن اگر مراد از خودكفائی این باشد كه او گندم، نان، گوشت، سبزی و همه احتیاجات خود را بشخصه تهیه می كند، معنای خودكفائی این نیست. در عصری كه همهو یا غالب كارها تقسیم شده است و هر كس با سرمایه و تلاش خود می تواند و باید با مردم تعامل داشته و هدمت بكند و خدمت بگیرد، نمی توان بر این معنا پای فشرد.
در روابط بین المللی نیز، جوامع دارائی ها و امكانات متفاوتی دارند، و داد و ستد، طبیعی زندگی بشر ـ بخصوص بشر امروزی ـ است؛ از این رو با تجارت و بازرگانی می توان اجناس را از جائی دیگر تهیه، یا برخی اجناس را صادر كرد، كه در روایات و سیره ائمه(ع) هم تأیید شده است. فقط باید سعی كرد تراز كمیت و كیفیت كالاهای وارداتی و صادراتی یكسان بوده یا، حتی المقدور، به نفع ما بچربد.
بر همین اساس خودكفائی در نیازهای ضروری و درجه اول ـ مثل نان و آب و... ـ هم لازمه استقلال اجتماعی و هم فردی است، كه هم عقل سلیم وهم دین مبین به آن حكم می كند.
به طور كلی اسلام، هر چیزی را كه موجب سیطره كفار بر بلاد اسلامی یا مسلمین گردد، نفی می نماید.
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.