پرسش

خسته نباشید.
این دو ایه با هم نمیخونن. ممنون میشم ابهام من رو با جواب منطقی تون برطرف كنید. اجرتون با خود اقا
بقره(62)
مسلمانان و یهودیان و مسیحیان. بطور كلی كسانی كه به خدا و روز اخرت ایمان داشته باشند و عمل صحیح و درست بكنند پاداششان پیش خداوند محفوظ است و نه ترسی دارند و نه غصه ای
ال عمران (85)
هر كه جز اسلام دینى [دیگر] جوید هرگز از وى پذیرفته نشود و وى در آخرت از زیانكاران است 85

پاسخ

دوست عزیز!
در ابتدا ذكر این نكته خوب است كه بین آیات قرآن كریم هیچ گونه اختلاف و تعارضی وجود ندارد، چرا كه آیات قرآن، كلام خداوند است كه بر پیامبر اكرم(ص) نازل گشته است و خداوندی كه حكیم و علیم است، در كلام او هیچ گونه تعارض و تضادی پیدا نمی شود. آنچه كه تعارض به نظر می رسد با تأمل قابل رفع است.
خداوند متعال می فرماید: «ولو كان من عند غیر الله لوجدوا فیه اختلافا كثیراً» یعنی اگر این قرآن، كلام غیر خداوند بود و از طرف غیر خداوند آمده بود، در او اختلاف بسیاری دیده می شد(نساء/82)؛ بنابراین حالا كه از طرف خداوند می باشد هیچ گونه اختلافی در آن نیست.
اما پس از این مقدمه كوتاه می پردازیم به آیات ذكر شده:
در بین این نیز تعارضی وجود ندارد، چرا كه مراد از اسلام در آیه دوم مفهوم لغوی وعام آن است، یعنی تسلیم امر پروردگار بودن.
تسلیم بودن در برابر خداوند با هر آیین و دینی سازگار است، به این شرط كه هر كس به آنچه حجت آن بر او تمام شدخ سر تسلیم داشته باشد. به عبارت دیگر آن كه یهودی است، و واقعا آن را برحق یافته، و حجتی بر خلاف آن بر او اقامه نشده، و به پیروی دین حضرت موسی(ع) دستورات آن دین را انجام دهد و تسلیم امر پروردگار باشد، پاداش او نزد خداوند محفوظ است. این مضمون آیه اول مورد بحث است. همچنین است آنكه از سر تسلیم به حق، مسیحی و پیرو دین حضرت عیسی(ع) است. و همچنین همه ادیان الهی دیگر؛ مثل صابئین.
بنابراین هر كس بر اساس دین الهی عمل نماید و همیشه تسلیم امر پروردگارش باشد می توان از آن، تعبیر به مسلمان كرد.
با توجه به نكته فوق باید گفت البته پس از آمدن دین رسول خاتم كه آخرین و كاملترین ادیان الهی است، تعبیر اسلام و مسلمان بر این دین و بر پیروان آن اطلاق می شود ـ چرا كه در واقع تنها این دین است كه هم اكنون خداوند خواستار عمل به آن است و آن را ناسخ همه ادیان قرار داده ـ ولی معنای لغوی آن عام و گسترده است و شامل هركسی است كه ایمان صحیح و عمل صالح داشته باشد و تسلیم امر پروردگار باشد.
و لذا هر كس در برابر امر پروردگار تسلیم و فرمانبردار باشد، و حجت بر حقانیت دین اسلام بر او تمام گردد، طبیعتاً دین اسلام را می پذیرد، چرا كه تا دین مورد رضای خدا هست، تمسك به ادیان منسوخه تسلیم بودن به امر خدا نخواهد بود. یهودی و مسیحی در صورتی ایمان صحیح و عمل صالح خواهند داشت كه بر اساس دین الهی حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) عمل نمایند و تسلیم امر پروردگار باشند، و هر گاه دین آنها نسخ شد، به دین جدید ایمان بیاورند.
به علاوه كه در هر كدام از كتاب های آسمانی آن دو پیامبر اولواالعزم، بشارت به پیامبر بعد از خود آمده و نشانه های آن ذكر شده است، یعنی شرط یهودی و مسیحی بودن هم آن است كه با آمدن دین اسلام، آنها به این دین الهی بگروند، و به دین او و به پیامبرش ایمان آورند، چرا كه در كتاب تورات و انجیل واقعی ـ نه این تورات و انجیل كنونی كه به اعتراف خود آنان تحریف شده است ـ پیامبری بعد از آن پیامبر الهی معرفی شده و به آن بشارت داده شده و از پیروان خود خواسته است كه با آمدن پیامبر بعدی، به او و به آئین او ایمان آورند.
بنابراین یهودیان و مسیحیانی كه قبل از آمدن دین اسلام می زیسته اند و بر اساس آئین الهی خویش عمل می كردند، پاداش آنها محفوظ است، و كسانی كه هم اكنون مسیحی و یهودیند، در صورتی كه واقعا حجت بر آنان تمام نشده، باز مشمول عنایت الهیند و خدا خطای آنان در یافتن دین حق را خواهد بخشید، چرا كه تسلیم امر خدا بوده اند؛ ولی كسانی كه حقانیت آئین اسلام را فهمیدند و ندای این آئین الهی به گوش آنها رسیده ولی ایمان نیاوردند، آنها از جمله افراد با ایمان محسوب نمی شوند و بر آنها نمی توان تعبیر"اسلام"ـ یعنی تسلیم پروردگار بودن ـ را اطلاق كرد.
دوست عزیز! پس از مطالعه اگر باز هم ابهام یا پرسشی باقی ماند، آنرا برای ما ارسال نمایید.
پیروز باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.