پرسش

من یك معلم استثنایی ام اما صبر وحوصله لازمرا ندارم چه كنم

پاسخ

با سلام.
همان گونه كه خودتان تجربه نموده اید،كار كردن با دانش آموزان استثنایی به ویژه عقب مانده ی ذهنی و یا آنان كه اختلالات یادگیری دارند،نیازمند حوصله و صبوری بسیار زیاد است.زیرا آنان دیر فرا می گیرند و زود فراموش می كنند و كمتر توجه دارند و با روشهای معمولی تدریس نمی توان به آنها درس داد.بدیهی است اگر از روشهای اثر بخش مثل روش نیمه مجسم و یا مجسم و تحریك چند حسی استفاده كنید و از مطالب بسیار ساده و مورد علاقه ی آنها استفاده كنید، شاهد پیشرفت و پاسخ دهی آنان خواهید بود و همین پیشرفت آنها،تشویق و پاداشی می شود برای ادامه ی كار شما.زیرا این بچه ها چندان زبان تشكر و تقدیر ندارند و ممكن است فقط با یك نگاه و یا حالت چهره از شما تشكر كنند.اما اگر واقعاْ به این حرفه ی دشوار علاقه ندارید، پیش نهاد می كنیم از كار كردن با این گونه بچه ها كناره بگیرید(البته اگر برای شما مقدور است). یا اینكه به خاطر جنبه های اعتقادی(صوابی كه از كار كردن با این گروه محتاج و بدون پناه اجتماع نصیب شما می شود)و یا اخلاق حرفه ای(تعهداتی كه ما در مقابل فراگیران به شكل اخلاقی داریم و ناگزیریم به آنها پای بند باشیم)و دلایل انسانی دیگر،به این كار ادامه دهیم.
امیدواریم هر تصمیمی كه می گیرید در آن موفق باشید.
البته ممكن است شما واقعاْ یك معلم «استثنایی» به معنای بی نظیر و یكتا باشید.چون حاضر شدید با كودكان استثنایی كار كنید.