پرسش

ba salam
chera Adam va Hava ke baad az tobe dar dargahe khodavand bakhshide shodand baz az behesht rande shodand?

پاسخ

با عرض سلام و تحیت!
بع عنوان مقدمه خوب است ذكر شود كه از آیات قرآن استفاده می‌شود كه آدم برای زندگی روی همین زمین معمولی آفریده شده بود، ولی در آغاز خداوند او را ساكن بهشت كه یكی از باغهای سرسبز و پرنعمت این جهان بود ساخت. شاید علت این جریان آن بوده است كه آدم با زندگی كردن روی زمین هیچ گونه آشنایی نداشت و تحمل زحمتهای آن بدون مقدمه برای او مشكل بود، بنابراین می‌بایست مدت كوتاهی، تعلیمات لازم را در محیطی كه بدون هیچ گونه ناراحتی باشد، ببیند و با برنامه‌ها و تكالیفی كه انجام صحیح آنها باعث سعادت و تكامل بقای نعمت اوست، آشنا شود. بنابراین نافرمانی آدم تنها موجب آن شد كه او زودتر از موعد مقرر در بستر مشكلات قرار گیرد.
پس از این مقدمه به پاسخ سؤال شما می پردازیم:
در باره خطای حضرت آدم و بسیاری از سؤالات مربوط به آن، باید گفت كه آنها ناشی از عدم توجه لازم به قصه خلقت آدم است.
حقیقت آن است كه در بیان یك قصه تاریخی و یا غیر تاریخی، آن هم در لسان اعجاز گاه لطائفی لحاظ می شود، كه فهم آن با مراجعه به مفاهمات عرفی ممكن نیست.
جریان خلقت آدم، بیش از آن كه گزارشی تاریخی با زبانی عامیانه و معمولی باشد، بیانی سمبلیك از واقعه است تا ضعفهای وجودی انسان را به او بازنماید. حضرت آدم به عنوان نماینده جنس انسان در آن امتحان شكست خورد تا به نیاز خود به اطاعت و عبودیت الهی پی ببرد. هبوط او هم لازمه تكوینی ضعفهای او است، و نه یك مجازات قانونی؛ كه در بهشت آغازین اصلا حكم و تشریعی نبوده تا مجازاتی وجود داشته باشد.
‌پس زندگی در زمین ـ همانطور كه در بالا گذشت ـ لازمه طبیعت خلقت انسان است. انسان باید از این مرحله بگذرد تا به كمال برسد« و جریان فوق تنها برای آن واقع شد كه به انسان نشان دهد كه ضعیف است.
سؤال دیگری كه گاه مطرح می شود این است كه تقصیر فرزندان آدم چیست كه به خطای او باید در این مشقات زندگی كنند؟ جواب این سؤال از مطلب بالا معلوم می شود.
فرزندان حضرت آدم(ع) قربانی گناه آدم و حوا نیستند، بلكه محصور در ضعفهای خودند. خداوند در یك واقعه مرموز طبیعت بشری را آزمود تا حجت را بر بشر تمام كند و معلوم كند كه بشر جز به اینكه زندگی زمینی را طی كرده و در محیط امر و نهی و تكلیف و امتثال تربیت شود، ‌ممكن نیست به سعادت و بهشت ابدی نائل گردد. بنابراین خداوند نخواسته است انتقام سرپیچی آدم و حوا را از فرزندان او بگیرد، ‌بلكه زندگی زمینی جزئی از تقدیرات و مختصات زمانی و مكانی و اندازه و فرزندان آدم و حواست. (ر.ك. به ‌ترجمه المیزان،‌ج8، ‌ص46)
با آرزوی توفیق.