پرسش

بنام خدا
با تشكر از برنامه های بسیار خوبتان
من از دوران كودكی خجالتی بوده ام و الان فرزندم خجالتی است چه راهی را باید در ÷یش بگیرم كه این مشكل حل شود
با تشكر

پاسخ

با سلام.
در بسیاری از موارد خجالتی بودن كودكان طبیعی است. زیرا دنیای كودكان با ما متفاوت است و بسیاری از گفت و گوها و پدیده ها، كه برای ما كاملاً عادی و پیش پا افتاده است، برای آنها عجیب به نظر می رسد؛ بنابراین حیرت خود را با "سكوت" نشان می دهند. برخی دیگر مرحله ای از رشد است كه باید طی شود مانند ترس كودكان بین 6 تا 18 ماهگی از غریبه ها. همین اتفاق، یعنی ترس از غریبه ها، بار دیگر در 7 سالگی به سراغ آنها می آید و در بسایری از موارد این هراس ها و احتیاط ها به سلامتی، ایمنی و ... آنها كمك می كند. اما چنانچه این خجالتی بودن جنبه ی حادی پیدا كند و غیر عادی باشد بهتر است كه:
هرگز كودك را به اجبار وادار به حرف زدن نكنید.
به او نگویید: "خجالتی هستی"؛ زیرا بهانه ی قانع كننده ای برای حرف نزدن به او داده اید. مثلاً اگر لازم بود، می توانید بگویید: "او تازه شما را دیده است، چند دقیقه طول می كشد تا شروع به حرف زدن كند."
او را برای رویارویی با افراد غریبه آماده كنید. مثلاً یك بازی یا نمایش نامه پیش بینی كنید و شما نقش یك فرد غریبه را بازی كنید. از او بخواهید آرام آرام سخن گفتن با او را آغاز كند. مثلاً یك سلام ساده و یا جمله ای از او بپرسید كه پاسخ دان به آن كوتاه باشد. مثلاً "اسم این كوچولو چیه؟"
به اندازه ی كافی به او وقت دهید تا با آرامش به این شرایط عادت كند و پیشرفت های او را تشویق كنید.
خوشحالی خود را از حرف زدن او نشان دهید.
او را با قوانین آداب معاشرت آشنا كنید.
انشاءا... با پی گیری موفق باشید.
خدانگهدار