پرسش

با سلام و با تشكر فراوان ازپاسخ شما(آیا عاشق شدن اشكال دارد؟)
اما در امتداد سوالم، وقتی كه یك پسر عاشق می شود براحتی می تواند آن را ابراز كند،اما یك دختر مجبور است كه آن را فراموش كند،چرا همه محدودیتها برای جنس مونث است؟
اسلام برای من هیچ چیز جز محدودیت و تنهایی به ارمغان نیاورده است،رویای رفتن به خارج برای ادامه تحصیل،داشتن شغلی مناسب و لذت بردن از زندگی چیزهایی كه به خاطر اینكه دخترم از آنها محروم شده ام.
گاه احساس تنهایی مرا خفه می كند،دیگر درس هم راضیم نمی كند.
با تشكر

پاسخ

با سلام صمیمانه؛ به سؤال خواهر محترممان در دو بخش پاسخ داده می‌شود: بخشی كه مطرح فرموده‌اید كه اسلام جوابگوی مشكلات و نیازهای ما نیست، و بخشی كه اساساً به دیدگاه شما نسبت به زندگی و خواسته‌های یك انسان و مسائل مربوط به جهان‌بینی مربوط می‌شود.
1ـ به طور كلی مكتب حیات بخش اسلام، به خودی خود ضعف و كمبودی ندارد و قادر به حل مشكلات اساسی و واقعی بشر در بعد فكر و عمل (جهان‌بینی و ایدئولوژی) می‌باشد، و در همه زمینه‌ها برنامه و ایده دارد كه تفصیل آن در كتابهای مربوطه موجود است. از جمله برای خانمها و نیازهای واقعی آنها هم در هر مرحله و هر طبقه سنی و هر شرایطی راه حلی دارد. لیكن در بسیاری از اوقات جوهر این دین مقدس و جامع به واسطه یك سری عادات و آداب اجتماعی و فرهنگی به طاق نسیان و فراموشی سپرده شده است.
"اسلام بـه نـفس خـود نــدارد عیبـی هر عیب كه هست در مسلمانی ماست"
انبیاء الهی آمده‌اند تا رسوم و عادات غلط و دست و پاگیر اجتماعی را، كه در آیات قرآنی به«إصر و أغلال» ـ یعنی غل و زنجیرـ تعبیر شده، ‌از دست و پای بشر بازكنند، و در مقابل، مقررات و احیاناً محدودیت‌هایی كه با طبیعت او سازگار است را برای حفظ حقوق جمعی و تكامل معنوی او پیشنهاد كنند، و با ارائه راه حل‌های معقول و منطقی ـ نه براساس احساسات زودگذر و جهل و خرافه ـ برای مشكلات و نیاز‌ها و عواطف او چاره و درمانی مطرح سازند.
این كه گفته اید: ‌آیا عاشق شدن برای دختر اشكال دارد؟ باید گفت: صرف احساس خاص كه غالباً اختیاری نیست، از نظر شرعی و فقهی مورد ایراد نیست و نمی تواند باشد. عشق گناه نیست.
آنچه گاه از دید دینی مورد نقد است بستر اجتماعی و فرهنگی ای است كه موجب ایجاد این گونه احساسها می شود. به اعتقاد ما دنیای امروز شرائطی فراهم آورده است كه در مسیر عشق ورزیدن دام گسترده شده است. طبیعی است كه دام زیر سؤال باشد. ما شرائط موجود را قابل قبول و بدون اشكال نمی‌دانیم. مگر می توان به دختر یا پسری گفت به تقوا و انسان متقی عشق نورز؟! اما می توان به او گفت تا شناخت درستی از تقوا و ارزشهای انسانی پیدا نكرده ای، وارد این محیط نشو، كه شكل ظاهری تو را خواهد فریفت.
با این وجود ـ خواهر محترم! ـ از دید احكام اسلامی اگر، به هر ترتیب، این مطلب اتفاق افتاد، و احساسی سرزده وارد سراپرده دل دختری شد، از نظر شرعی خواستگاری از جنس مذكر اشكال ندارد، همانطور كه خواستگاری پسری از دختری بی اشكال است.
منتهی نصیحتی همیشه گوش را می نوازد كه ای دختر جوان! و ای پسر جوان! تلاش كن پس از شناخت كامل به كسی دل ببندی؛ چرا كه اغلب عشق‌های مبتنی بر احساسات صرف سرانجام شیرینی ندارد و بعداً به مجرد مواجه شدن با واقعیت‌های جدی و تلخ زندگی و كاستی‌های محبوب ـ كه قطعاً وجود دارد و عاشق به دلیل وضع روانی خاص قادر به تشخیص و احساس آن نیست ـ كار به سرخوردگی و حتی انزجار از معشوق كشیده می‌شود كه به دنبال آن عواقب مصیبت بار و خانمان سوزی به همراه می‌آورد.
2ـ به نظر می‌رسد شما واقعیات زندگی را در نظر نمی‌گیرید، و در ایده‌آل‌ها سیر و اندیشه می‌كنید. دل بستن به آرزوها و خود را مشغول فرضهای ذهنی كردن موجب آن می شود كه همیشه وضعیت كنونی آدمی تیره جلوه كند. رنج بیهوده از وضعیت موجود و استفاده نكردن از امكانات و نعمت‌های در دسترس از عوارض این گونه نگاه به عالم و زندگی است. از این جهت ما پیشنهاد می‌كنیم كه در این زمینه بررسی و تأمل و مطالعه بیشتری داشته باشید و با "معنا یابی" و عرفان زندگی به خوشبختی خود كمك كنید. حتی می‌توانید عاشق هم باشید، ولی عشق به مفهوم واقعی و نجات بخش و رهایی ساز، نه محدود كننده و مخرب شخصیت و روان به محبوبی ناقص و معیوب و خود درمانده. چه خوش است عشقی كه عارفان دیروز و امروز منادی آن بوده اند.
دنیا را بزرگ تر از آن بدانید كه به زودی دل به این زیبایی و آن خوشی ببندید. حیف یك انسان نیست كه خیلی زودتر از موعد خود و قبل از تجربه كمال ها و زیبایی ها خیلی زود خود را محصور در یك عشق ناپخته كند!؟
عشق تصمیم بزرگی است، و زندگی بزرگتر از آن كه خیلی زود به پای عشقی خام ذبح شود.
خواهر محترم!
شناخت خدا و سپردن عنان و زمام زندگی به خدا و تلاش در مسیری كه او ـ كه خیرخواه همه ما و دانای به نیازهای واقعی روحی و عقلی ما است ـ تعیین كرده است، مطمئن ترین راه برای سعادت است. سعادت آرامش و شادی واقعی است.
كامروا باشید.