پرسش

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و خسته نباشید برای شما كه هدفتان والاست
من همان رایحه هستم
دوست دارم ایندفعه در مورد مسائل مهمی صحبت كنم دوست دارم نامه ام را به دقت بخوانید و اگر مشكلی دارد مرا مطلع سازید
نامه ام را با یك سوال شروع میكنم
چرا بسیاری از جوانان ما مورد تهاجم فرهنگی واقع شده اند در صورتی كه همه شان میدانند تهاجم فرهنگی چیست؟
من منظورم این است كه چرا ایران بعد از این همه سختی و مشكلات جنگ باز باید وارد جنگی بسیار سخت تر قرار بگیرد
من همیشه سعی كردم یك جوان پیر باشم یعنی همیشه دوست داشتم تمام تجربیات پیران را مد نظر داشته باشم ولی نمیدانم چقدر موفق بوده ام
من میخواستم بگویم چرا همیشه جوانان برای اینكه در دانشگاه قبول شوند برنامه ریزی دارند ولی برای اینكه در دانشگاه تقوی قبول شوند كمتر برنامه ریزی میكنند
من اول تصمیم داشتم فقط برای خودم برنامه بنویسم ولی بعد گفتم شاید اگر این را در جایی بنویسم یك نفر دیگر هم این روش را برای رسیدن به تقوی انتخاب كند
روش من بدین گونه است كه یك برنامه بنویسیم به نام برنامه تقوی یا برنامه ایمان
به این صورت كه تمام گناهانی را كه چه انجام میدهیم و چه انجام نمیدهیم را در یك كاغذ نوشته و به ترتیب بزرگ به كوچك مرتب كنیم منظورم از بزرگ به كوچك این است كه گناهانی كه كبیره هستند گناهانی كه بیشتر مرتكب میشویم وباید زودتر از باطن ما دور شوند
بعد كه كار تقسیم بندی تمام شد یك تقویم بر داریم و به همان ترتیب در هر هفته دو تا از گناهان را قرار دهیم و سعی كنیم هر روز كه میگذرد اتكابمان به آن گناه كمتر شده باشد و هر شب به كار خودمان نظارت كنیم و ببینیم چقدر موفق بودیم و آخر هفته به خودمان یك نمره بدهیم .
بعد هفته دوم دو گناه دیگر را به لیستمان اضافه میكنیم و در واقع چهار تا گناه میشود كه باید دوری كنیم همین طور هفته ها را به پایان میبریم تا انشاء الله لااقل بعد از یك سال سعی كرده باشیم بسیاری از گناهانمان را پاك كنیم و من فكر میكنم هر كس با نیت قربت الی الله این كار را انجام دهد خداوند خیلی به او كمك میكند
حال از شما میخواهم راهنمایی ام كنید آیا این برنامه خوبی هست اگر كه برنامه خوبی هست دوست دارم كمكم كنید تا یك لیست برای گناهان تهییه كنیم تا كار ها زودتر پیش رود و تا جوان هستیم به آن خودسازی كه مقصود انبیا بوده نائل شویم
ان شاءالله

پاسخ

با سلام و تبریك به شما كه تا این حد در راستای خودسازی فردی و رفع مشكلات جامعه حساسیت و تلاش دارید. ای كاش همه جوانان ما چون شما نسبت به حیات خود مراقب بودند و قدر آن را می دانستند.
به نوشته مبارك جنابعالی در دو بخش جواب می‌دهیم:
1ـ آگاهی نسبت به مسئله مطلبی است (آگاهی و اطلاع از تهاجم فرهنگی)، و تصمیم و توفیق در زمینه مبارزه با آن و تحت تأثیر آن واقع نشدن هم مطلبی دیگری.
ممكن است آدمی نسبت به آفت و خطری آگاه شده باشد، ولی عنایت و تعهدی در پرهیز و مصون ماندن نسبت به آن نداشته باشد.
این مهم صرفاً مربوط به آگاهی عقلی نیست، بلكه یك نوع گرایش درونی و طهارت قلبی هم لازم دارد.
«وجحدوا بها و استیقنتها أنفسهم» یعنی آن را از روی ظلم و سركشی انكار كردند، ‌در حالی كه در دل به آن یقین داشتند. (نمل/14)
بعلاوه ما اگر بخواهیم برنامه‌ای را پیاده كنیم باید فضا و شرایط تحقق آن را ایجاد نمائیم. اگر ما فقط شعار مبارزه با تهاجم فرهنگی بدهیم، ولی با شرایط ایجاد كننده آن اسباب و علل مقابله نكنیم و فقط به معلول بپردازیم، موفق نخواهیم بود
«… و آتیناه من كل شی سببا ـ فأتبع سببا»(كهف/88)
مثل این است كه ما بخواهیم گلی را پرورش دهیم، در حالی كه علف هرزهای اطراف آن را به حال خود باقی بگذاریم؛ در این صورت هیچ گاه به هدف خود كه پرورش و باروری گل است نخواهیم رسید.
باید فضای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، مطلوب و قابل قبولی برای جوانان ایجاد شود، و بعد از آن مطالبه "هویت اسلامی" و "تقوا" كرد. اگر چه همیشه انسانهای برتر و خواصی در جامعه هستند كه در هر شرایطی قادر هستند خود را از تأثیرات و آلودگی‌های اجتماعی و فرهنگی دور نگهدارند، لیكن وضعیت آنها قابل تعمیم برای عموم، و بالاخص برای جوانان كه میزان تأثیرپذیری و انفعال در آنها زیاد است، نخواهد بود."چو گل بسیار شد پیلان بلغزند". و معمولا تعداد این خواص اندك است؛ و البته آن هم ـ منظور پاك ماندن در میان لجنزار است ـ معمولاً بدون عنایت الهی و توجه خاص او امكان پذیر نیست، و صرفاً نمی‌توان به اراده فردی اكتفا نمود. «و لولا فضل الله علیكم و رحمته مازكی منكم من أحد ابدا»(نور/21)
جالب است كه در این آیه كه چند بار هم در سوره نور تكرار شده، چند تأكید شدید وجود دارد، كه "پاك ماندن" فرد را به واسطه قدرت و عنایت خدا می‌داند، و نه فقط اراده فردی! و البته كسب این عنایت به تلاش مضاعف برای حفظ تقوای الهی است.
اعتقاد ما این است كه اغلب جوانان ذاتاً بی‌گناه هستند و گرایش به پاكی دارند؛ لیكن می‌بایست اسباب پاك ماندن و رشد آنها فراهم باشد، تا آنها قربانی فقدان شرائط و تحمیل فرهنگ باطل نشوند. بسیاری از جوانان امروز در حقیقت قربانیان بی‌تقصیر جهان و فرهنگ معاصرند.
یكی از دانشمندان معاصر غرب در بخشی از "قطعه‌ای" غم گداز در باره جوانان روزگار ما اینچنین گفته است:«... جوانان ما در عین خوبیشان بر فراز هیچ ایستاده‌اند...»
اما در هر حال نباید ناامید بود و می‌بایست به هر صورت شعله رشد و تقوی را روشن نگه داشت تا شرایط مناسب برای گسترش و همه گیر شدن نور و روشنی پدید آید.
و اما در مورد شخص جناب عالی ضمن ادامه خودسازی به روش خودتان ـ كه روش خوبی است، و از قضا همین روش مورد توصیه علمای اخلاق است ـ اولاً شما را توصیه به مطالعه چند كتاب از بیوگرافی عارفان برجسته دوره معاصر می‌نمائیم؛ مانند مرحوم قاضی طباطبایی ـ در كتاب "اسوه عارفان" ـ مرحوم شیخ محمد جواد انصاری همدانی ـ در كتاب "كوی بی‌ نشانها" ـ مرحوم بهاءالدینی ـ در كتاب "سلوك معنوی" ـ مرحوم شیخ رجبعلی خیاط ـ در كتاب "كیمیای محبت" ـ و چند كتاب كه در مورد مراحل خودسازی و روش‌های آن بحث می‌كند. و لازم است شما به بخشهای مربوط به كار خودتان به این كتابها مراجعه فرمائید:
1ـ "تعلیم و تربیت اسلامی"، مرحوم مطهری.
2ـ "رساله لب اللباب در سیر و سلوك"، مرحوم سید محمد حسینی تهرانی.
3ـ "چهل حدیث"، امام خمینی(ره).
4ـ "خود سازی"، آیت‌ الله ابراهیم امینی. مخصوصاً بحث دستورالعملها و بالاخص مطالعه حدیث پربار و سازنده "عنوان بصری".
در انتها، شایان ذكر است كه در این تلاش مبارك مواظب افراط و تفریط باشید.
نماز اول وقت و گاهی نماز شب ـ هر وقت كه قلب شما آمادگی داشت ـ را فراموش نكنید.
كامروا باشید.