پرسش

بسمه تعالی
أیا أیه ی شریفه ی " و نفخت فیه من روحی " دلیل بر مركب بودن خداوند متعال نمی باشد ؟زیرا بر اساس أن جزیی از خداوند متعال جدا شده است؟

پاسخ

با سلام و عرض تحیت!
احادیثی كه در تفسیر این آیه از معصومین(ع) وارد شده است،‌ این معنی را مردود می‌داند كه در اینجا به دو حدیث اكتفا می‌كنیم؛
1ـ از امام باقر(ع) پرسیده شد كه معنای كلام خدای عزوجل كه می‌فرماید:«نفخت فیه من روحی» چیست؟ فرمود: روحی است كه خداوند آنرا اختیار نمود و خلقش كرد و به خود نسبتش داد و بر تمامی ارواح برتریش بخشید، و به همین جهت دستور داد تا آن را بر آدم بدمند.(معانی الاخبار، شیخ صدوق، ص170)
2ـ امام صادق(ع) در تفسیر این آیه می‌فرمایند: خداوند خلقی را خلق كرد،‌ و روحی را هم آفرید، آن گاه به فرشته‌ای دستور داد آن روح را در آن كالبد بدمد، نه اینكه بعد از نفخ چیزی از خدای تعالی كم شده باشد؛ و این از قدرت خداست.(تفسیر عیاشی، ج2، ص241، حدیث10)
و اصولاً در ادبیات عرب گاهی برای احترام و شرافت دادن به چیزی آن را به خود نسبت می‌دهند كه اختصاص و ملكیت را می‌رساند، مانند اضافه كردن "بیت"(خانه) به خود توسط خداوند متعال كه فرموده: «و طهّر بیتی للطائفین» یعنی بیت و خانه مرا برای طواف كنندگان پاكیزه‌ كن ….(حج/26)
پس دلیل اضافه شدن "روح" به خداوند، احترامی است كه آن روح جهت استعدادهای فراوان خود نزد خداوند داشته است.
به عبارت دیگر مراد از "روحی" آن نیست كه خدا روح و جسم دارد، بلكه روح هم یكی از مخلوقات مقرب خدا است، كه به سبب این تقرب، به او منسوب است.
جهت كسب اطلاعات بیشتر به كتاب تفسیر المیزان، علامه طباطبائی،ج12 فارسی، ص228و ص256 مراجعه فرمائید.
با تشكر.