پرسش

بسمه تعالی
با سلام . میخواستم ببینم مكه وضعیت كسانی كه در حال حاضر مسیحیند و نسبت به دین خود پایبندند چه وضعیتی دارند ؟ آیا در اشتباهند آیا به بهشت نمی روند ؟ آیا دین ناقصی دارند؟ و خلاصه آیا میتوانند به بهشت بروند یا خیر

پاسخ

با عرض سلام و تحیت!
سؤال شما را شهید مطهری در كتاب شریف عدل الهی بخش نهم مطرح كرده، و جواب داده است، كه خلاصه آن تقدیم می‌گردد:
افرادی كه به خدا و آخرت ایمان ندارند، طبعاً هیچ عملی را به منظور بالا رفتن به سوی خداوند متعال انجام نمی‌دهند؛ و چون به این منظور اعمالی انجام نمی‌دهند، قهراً سیر و سلوكی از آنها به سوی خدا و عالم آخرت صورت نمی‌گیرد؛ لذا هیچ گونه رشدی نداشته و به بهشت نخواهند رسید، زیرا عملی برای رسیدن به آن انجام نداده‌اند.
و اما افرادی كه به خدا و آخرت ایمان دارند - مانند مسیحیان و یهودیان و … - و احیانا اعمالی با انگیزه تقرب به خدا انجام می‌دهند، و در كار خود خلوص نیت دارند، عمل آنها مقبول درگاه الهی است و استحقاق پاداش و بهشت می‌یابند، اعم از اینكه مسلمان باشند یا غیر مسلمان؛ البته در صورتی كه حقانیت اسلام برای شخص غیرمسلمان ثابت نشده، و یا در این زمینه تحقیقاتش به جایی نرسیده باشد، زیرا اگر حقانیت اسلام بر كسی آشكار شود، ولی دین اسلام را پذیرا نشود، حكم معاند و لجوج را داشته، و طبعاً اعمالش مورد قبول واقع نمی‌شود.
پس اگر پیرو یكی از ادیان الهی در عدم پیروی از دین اسلام مقصر نباشد، طبق روایات اسلامی نمی‌توان حكم به دوزخی شدن او نمود،‌ بلكه امید است مشمول رحمت و لطف الهی قرار بگیرد.
البته این اشخاص به جهت این كه از نعمت اسلام بی‌بهره‌اند، طبعاً از مزایای استفاده از این برنامه الهی محروم می‌مانند، و از اعمال خیر آنها نیز، آن اندازه تأثیر دارد كه با برنامه الهی اسلام منطبق باشد ـ مانند انواع احسانها و خدمتها به خلق ـ اما عبادات مجعوله كه اساسی ندارد طبعاً بی اثر است.
دیگر اینكه مسلمانان و سایر اهل توحید واقعی اگر مرتكب فسق و فجور شوند و به برنامه عملی الهی خیانت كنند، مستحق عذابهای طولانی در برزخ و قیامت خواهند بود.
خلاصه اینكه اگر عدم اعتقاد ایشان به اسلام ـ و به خصوص شیعه ـ از روی لجاجت و عناد نباشد،‌ امیدی هست كه رحمت الهی شامل حال آنها بشود.
چنانكه امام موسی كاظم(ع) می‌فرمایند: علی (ع) بابی از ابواب هدایت است؛ هر كه از این در داخل شود مؤمن است، و هر كه از آن خارج شود كافر است، و هر كس كه نه به این در داخل شود و نه از آن خارج گردد، در زمره طبقه‌ای است كه كارشان به خداوند احاله می‌شود ـ یا آنها را عذاب می‌كند و یا آنها را می‌بخشد.
آنچه مرحوم مطهری فرموده اند از بعد آثار تكوینی اعمال انسان سخن صحیحی است، ولی باید دانست كه لطف خدا شامل هر قاصر و مستضعفی هست. مستضعف كسی است كه در شرك یا كفر خود مقصر نبوده، بلكه شرائط او اعتقاد و عملی را بر او تحمیل كرده است.
با تشكر.