پرسش

چرا مشروبات الكلی نجس میباشد
مقدار كم ان كه اثر بر مغز و عقل ندارد چرا اشكال دارد تو ضیح كامل بدهید جواب فلسفی و علمی بدهید نه توضیح المسائلی . با تشكر

پاسخ

برادر گرامی!
خداوند متعال بر اساس صریح آیه شریفه قرآن «یا أیها الذین آمنو إنما الخمر و المیسر و الأنصاب و الأزلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه» به مومنان می فرماید: از شراب (خمر) و قمار و بتها و ازلام – كه ظاهرا نوعی بخت آزمایی است- دوری كنید تا رستگار شوید. (مائده/90)
این تعبیر بر اساس قواعد استظهار ـ به خصوص با كمك روایات مربوط به آن ـ عام و كلی و همچنین مطلق و غیرمقید است، یعنی در حقیقت خداوند فرموده از شراب، به طور كلی، اجتناب و دوری كنید.
این تعبیر قانونی شامل مقدار كم شراب هم می شود و آن را حرام می كند. این حكم بر اساس قوانین و ضوابط استنباط، مسلم و غیر قابل مناقشه است.
علاوه بر این، عقل معیار برتری انسان بر ملائكه ـ و شاید ملاك شرافت او بر همه خلائق ـ است. از اینرو اهتمام شرع بر حفظ عقل و قوه تفكر، كاملا طبیعی است.
با توجه به این دو نكته توجه شما را به دو مطلب جلب می كنیم.
1) در هر قانون، پس از جعل آن، حدود و ثغور متن قانون مجزای از ملاكی كه در هنگام جعل محط توجه بوده، به خودی خود معتبر است. یعنی هیچگاه قانون را نمی توان به جهت آن كه ملاك آن در این مورد جزئی وجود ندارد، نادیده گرفت و از آن تخلف كرد.
استاد ما می فرمود: در زمان تحصیل ما نزد مرحوم آیة الله بروجردی همین سؤال شما را یك هیئت غربی كه به دیدن آن مرحوم آمده بودند از محضر ایشان كردند، كه در جواب فرموده بودند: شما چرا برای كشورهایتان مرزهای مشخص قرار می دهید؟ گفته بودند: برای آن كه امنیت حفظ شود و منافع دو كشور محافظت گردد. مرحوم آیةالله بروجردی پرسیده بود: اگر كسی از مرز، بدون مجوز رد شود دستگیر و مجازات می شود؟ گفته بودند: بله.
ایشان ادامه داده بود كه حال اگر فقط یك قدم در خاك كشور همسایه برود همینطور است؟ گفته بودند: بله. آقای بروجردی سؤال كردند: ولی با یك قدم كه امنیت و منافع پایمال نمی شود! جواب داده بودند: قانون قانون است، و باید رعایت شود. قانون حد و مرز می خواهد. آیة الله بروجردی در انتها فرموده بودند: قانون خمر هم همینطور است. قانون است، و بالاخره حد یقفی می خواهد.
جواب اول ما همین است كه بالاخره قانون برای آن كه مردم تكلیف خود را به شكل قاطع بدانند، یك مرزی معین می كند، كه با قطع نظر از ملاكات حكم محترم است.
2) در هر حكمی، ملاكی هست و بر اساس اهتمامی كه قانونگذار برای آن ملاك قائل است، حاشیه ایمنی برای آن در نظر گرفته می شود، یا نمی شود.
شاید اهمیت حفظ عقل به گونه ای است كه اسلام خواسته انسانها حتی قدمی هم به سوی آن برندارند. چرا كه شاید كسانی، ولو در ضریب احتمالی بسیار ناچیز، وسوسه شوند.
از اهل بیت عصمت و طهارت از حضرت عیسی نقل شده است كه فرموده است: شرایع سابق گفته اند زنا نكنید؛ من می گویم به طرف زنا هم نروید.
شاید حرمت یك قطره خمر هم بر این اساس تفسیر شود كه "حتی به طرف شرب خمر نروید."
به تجربه و در عالم خارج هم آن چه مشاهده می شود این است كه افرادی كه به كلی از شراب دوری می كنند كمتر به دام آن می افتند، تا افرادی كه استفاده مقدار كمی آن را بر خود جائز می شمرند. كسی كه با فاصله از لبه پرتگاه حركت می كند احتمال افتادن و سقوط او به داخل دره و پرتگاه كمتر است از كسی كه احتیاط نكرده، و از لبه پرتگاه حركت می كند.
3) آیا عدم تأثیر یك قطره خمر بر عقل، حتی در صورتی كه در فواصل زمانی تكرار شود، قطعی است؟! احتمال این هست كه تأثیر تدریجی برای آن هم باشد.
امیدواریم توانسته باشیم كمكی كرده باشیم.
پیروز باشید.