پرسش

salam
lotfan az erfane islami va ketabhaii ke mitavan be an morajee kard,sohbat nemaid........dar in site jaye afkare erfani khalist......ba tashakor

پاسخ

دوست محترم!
واقع امر آن است كه ما نمی دانیم مراد شما از مطالبی در باره عرفان اسلامی چیست؟ آیا شما به دنبال مطالبی در باره عرفان نظری اسلامی هستید، یا عرفان عملی؟
با این وجود، برای آن كه عریضه خالی نباشد، توضیحاتی هر چند مختصر در باره كلیات عرفان اسلامی می آوریم. امیدواریم در مكاتبات بعدی اولا منظور خود را از سؤال فوق بفرمایید. و ثانیا سؤالاتتان را به طور خاص تر مطرح كنید.
در عرفان اسلامی، عارف از سیر و سلوك و مجاهده با نفس شروع مى‏كند و به كمك صفای باطن، با علم حضورى و شهودى به حقایق عالم پى مى‏برد.
در مورد پایه گذاران عرفان اسلامى باید گفت: زمینه عرفان از همان صدر اسلام در بین صحابه وجود داشته، گر چه آنها رسماً اسم و عنوان عارف را نداشته‏اند، اما در حقیقت افرادى همچون سلمان فارسى و مقداد، ابوذر غفاری و اویس قرنى به مراحل بالایى از عرفان و حقیقت دست یافته بودند كه شاید بسیارى از مدعیان عرفان از آن حقایق محروم باشند. ولى تكوین و تكمیل عرفان نظرى تقریباً از اواخر قرن اول و اوایل قرن دوم هجرى شروع شده كه از شخصیت‏هاى اولیه آن مى‏توان از "رابعه عدویة"(م 135)، "شفیق بلخى"(م 194) و "معروف كرخى"(م 200) نام برد؛ و در دوران بعد كه عرفان نظرى به مراحل رشد و تكامل خود مى‏رسد، از افرادى همچون "بایزید بسطامى"(م 261) و "جنید بغدادى"(م 279) و "شبلى"(م 334) مى‏توان سخن به میان آورد.
این ادامه یافت تا اینكه عرفان با آثار خواجه عبداللَّه انصارى به نام منازل السائرین نظم و كمال نهایى را پیدا كرد، و پس از آن به وسیله "ابن فارض"(م 632)، و پس از آن به دست "ابن عربى"(م 638) به اوج شكوفایى خود رسید، و او بزرگترین اثر خود را به نام "فتوحات مكیه" و چند اثر دیگر در اصول و قواعد عرفان عملى و نظرى، به رشته تحریر در آورد.
نكته ای كه باید بدان توجه داشت این است كه عرفان از شریعت جدا نیست؛ بلكه عرفان جداى از شریعت بیراهه‏اى به سوى ضلالت است، و عارفان بزرگ اسلامى همواره بر التزام كامل به شریعت مقدس اسلام پافشارى داشته‏اند. گاهی گمان می كنند كه صرف شهود حقائقی از غیب حكایت از كمال واقعی انسان دارد، در حالی كه این تلقی صحیحی نیست. والا مرتاضان كه گاهی حتی كافر و مشركند، خبر از حقائق پشت پرده می دهند، كور بینا می كنند و حتی می میرانند و زنده می كنند!
این چند كلمه را به عنوان باز كردن باب سخن تلقی كنید، و نه بیشتر. به شما توصیه می كنیم مقداری مطالعه كنید و سپس اگر سؤالی بود در خدمت شما هستیم.
براى مطالعه می توانید به منابع زیر مراجعه كنید:
1- آداب الصلوة، امام خمینى.
2- چهل حدیث، امام خمینى.
3- المراقبات، میرزا جواد ملكى تبریزى.
4- اسرار الصلوة، میرزا جواد ملكى تبریزى.
5- رساله لقاءالله، میرزا جواد ملكى تبریزى.
6- رساله لب اللباب، علامه تهرانى.
7- رساله سیر و سلوك، بحرالعلوم.
8- سیر و سلوك، یك بانوى ایرانى (مجتهده امین).
9- اسرار عبادات، آیت‏اللَّه‏جوادى آملى.
10- عرفان اسلامى، شهید مطهرى.
11- نامه‏ها و برنامه‏ها، حسن زاده آملى.
12- در آسمان معرفت، حسن زاده آملى.
در ذكر این منابع ترتیب رعایت نشده است.
موفق و مؤید باشید.