پرسش

سوالی است كه مدتی ذهن مرا مشغول كرده است
من جوان هستم و در سن بروز شهوت
آیا بهتر نیست كه در این سن این قدرت كنترل شود و آیا چگونه .؟آیا می توانم در خواست ازدواج كنم از ÷در و مادرم و آیا اجتماع آن را می ÷ذیرد یا باید به گناه بسازم و خود را آلوده كنم؟
من به شما اعتماد كردم وشما لطفا به من جواب دهید.
باتشكر
نماینده ای از هم سن و سالان خودم

پاسخ

با سلام و عرض تحیت!
از رو راستی شما خرسندیم. درست می گویید در سنی كه شما هستید دوره غلیان احساسات و غرایز است. زمانه نیز به جهت گیری خاص غرایز به سمت تباهی و آلودگی كمك می كند. همیشه میل و كشش به جنس مخالف وجود داشته، اما شاید در هیچ روزگاری اینقدر محیط شهوت آلود نبوده است. جامعه شرقی ـ به مفهوم فرهنگی آن ـ جامعه ای با حیا است كه مظاهر شهوت در آن پوشیده و مخفی است، به خلاف جوامع غربی كه شهوات در آن تظاهرات دارد!
انواع مویسقی ها، آریش ها، مدها، و حتی خوراكیها و نوشیدنیها در خدمت هیجانات جنسی و تحریك آن درآمده است.
اما هنر مردان و زنان عاقل در خوب تدبیر كردن و انسانی زیستن است. در چنین شرائطی می بایست به خوبی بین مصلحت و فریب تفكیك كرد، تا مبادا تبلیغات آنچه فریب است رابه جای مصلحت قالب كند.
گرچه ازدواج راهكار عقلانی و اسلامی برای اطفاء شهوت است ـ و بخاطر همین هم دین اسلام اینقدر بر آن، و بر حتی المقدور زودهنگام بودن آن، سفارش كرده است ـ ولی باور كنید اگر تربیت انسانی نباشد، حتی ازدواج هم مانعی برای گناه او نخواهد بود. از اینرو هیچ چیزی- ولو لازم و ضروری- جای تهذیب و خودسازی و تربیت نفس را نمی گیرد. برای كسی كه همه امكانات ازدواج برای او فراهم است و باید بدان اقدام كند تربیت و خود سازی ضروری است، چه رسد به كسی كه امكان ازدواج برای او نیست.
ما در زمانه ای زندگی می كنیم كه اقدام به ازدواج و تشكیل خانواده سخت شده است. درست است كه بسیاری از موانع ازدواج موهوم و مربوط به تصورات و توهمات اجتماعی است و قابل رفع، ولی به هر حال جوّ اجتماعی را نمی توان نادیده گرفت. در چنین شرائطی عاقلانه تر این است كه تا مادامی كه ازدواج مقدورتان نشده است، اسباب و مبادی درونی شهوت و محركات بیرونی آن را در اختیار بگیرید.
چنانچه گفتم این كار حتی با ازدواج هم لازم است، چه رسد به قبل از آن.
شهوات مثل سایر امیال ما مبادی و ورودیهای دارند، برای مثال نگاه به نامحرم و... موجب غلیان شهوت است. خوب توجه كنید! میل به نگاه كردن در جوانان معمولا از روی شهوت نیست، و تنها عامل آن كنجكاوی است، ولی چشم برنداشتن از حرام معمولا به علت شهوت است. از این رو نگاه نكردن آسان تر است. كمی تمرین می خواهد اگر انسان به صحنه های حرام ـ اعم از آنچه در خیابان یا فیلم و عكس و… هست ـ نگاه نكند، به آسانی می تواند جوانی خود را به سلامت از چنگ شیطان بگریزاند. همینطور است اجتناب از موسیقی های محرك و مبتذل كه باعث تقویت خیالات باطل می شود.
امام علی علیه السلام جوانی را كه قدرت بر گناه دارد، اما عفت پیشه می كند، از مجاهدی كه در راه خدا كشته شده با فضیلت تر می داند و می افزاید نزدیك است انسان عفیف فرشته ای از فرشتگان گردد؛ یعنی آسمانی شود، و آنچه بر فرشتگان معلوم و مقدور است بر او معلوم و مقدور گردد.
به شما ـ دوست عزیز! ـ چند توصیه می كنیم:
1) همیشه سعی كنید روحیه نشاط ایمانی را در خود حفظ و تقویت كنید.
یكی از نكاتی كه گاه جوانان مسلمان و با تقوای ما را از نظر روانی رنج می دهد، آن است كه خود را محروم از لذات دنیوی می بینند؛ و این بهترین ابزار وسوسه های شیطان خواهد بود.
این روحیه تنها در صورتی رفع می شود كه جوانان مسلمان با هماهنگی و تقویت ارتباطات خود، جوّی جدای از جو اجتماعی برای خود درست كنند؛ دسته جمعی به كوه بروند و با سرودهای شاد و سالم احساس خوشایندی از حیات را در خود بوجود آورند. در روابط دوستانه سالم آنچنان صمیمی و پایدار باشند كه دوستی با خود و همراهی با هم را بر هر تفریح و شادی دیگری ترجیح دهند. با هم درس بخوانند، با هم نماز جماعت داشته باشند و با هم به تفریح سالم بروند. شركت در مراسم جمعی جشنها و عزاداری ها در همین راستا می تواند مفید باشد.
این یكی از تعالیم روایات ما است كه توصیه می كند در آخرالزمان مؤمنین دوستی های خود را تحكیم كنند، و با آن خود را تقویت روحیه كنند.
همچنین در این راستا، جوان باید انتظارات از خود را تعدیل كند. انتظار بیش از حد از خود موجب دلسردی و خستگی روحی می شود. باید بداند خداوند از او، جز انجام واجبات و ترك محرمات را نخواسته است. البته خوب است سعی كند تا همیشه در بالاترین حدی كه از نظر منطقی و عاطفی آن را می فهمد و بدان اقبال قلب دارد، تقوای الهی را ـ حتی در ترك مكروهات و عمل به مستحبات ـ حفظ كند.
2) بعضی از عبادات خاص ـ اگر بدون افراط و تفریط انجام شوند ـ در تقویت روحیه تقوا و نشاط ایمانی شما بسیار مفیدند.
نگارنده به خصوص شما را به دو عبادت جلب می كند: یكی نماز اول وقت و دیگری گاهی نماز شب. آنها كه تجربه كرده اند خبر از تأثیر آن داده اند. گاه احساس خوشایندی از یك نماز شب حاصل می شود كه تا ابد علقه ها و محبتهای دینی شما را پایدار می دارد. و "هل الدین إلا الحب و البغض؟"
3) خود را از آلوده شدن به ارزشها غلط اجتماعی ـ حتی المقدور ـ دور نگهدارد. در جامعه ای كه شاخصهای سلامت و توفیق در آن توسط اسلام تعریف نشده، بلكه به تعبیری، دوران دوران فتنه است، هر چه خود را از آلودگی به آن دور نگهداریم بهتر است. این فرمایش امیرالمؤمنین است كه در دوران فتنه مثل "ابن لبون" باش. ابن لبون شتر یكساله را می گویند كه نه شیر می دهد و نه می توان از او سواری گرفت.
و این ممكن نیست، الا با ایجاد شرائط عاطفی جایگزین برای خوشیها و احساس رضایتهای غلط رائج.
4) به این نكته نیز توجه داشته باشید كه گناهی كه احیانا از جوانی سرمی زند، نباید پایان كار فرض شود. خداوند رحیم تر از آن است كه بدون درنظرگرفتن شرائط سخت، از همه جوانان انتظار داشته باشد كه عمل اولیاءالله را داشته باشند. انتظار از هر كس به حسب خود او تعریف می شود. همیشه در لطف خدا بر انسانها ـ به خصوص جوانان باز است.
5) قدر خود را هنگامی كه بر نفس خود غلبه می كنید، بدانید. در روایت است كه كسانی كه در آخرالزمان تقوا می ورزند، از درجات بالایی از قرب الهی برخوردارند. پس قدر خود را بدانید.
دوست عزیز!
بدانید كه با همت ما می شود در همین شرائط هم تقوا را حفظ كرد و خود را به اعلی علیین رساند.
در آخر به یك نكته دیگر توجه كنید؛ و آن این كه همین كه شما دغدغه دینداری دارید، نیمی از راه را رفته اید. سختی راه بر ما پوشیده نیست، اما هر سختی باید به حسب غنیمتی كه در پی دارد، ارزیابی شود. "و لیس للانسان الا ما سعی"!
خدا را هیچگاه از یاد نبرید، كه در هر حال آنچه او بخواهد، می شود. شاید این مهمترین نكته ای باشد كه توجه به آن، و تأمل در آن، كارساز باشد.
خدا یار و نگهدار شما باد.
با التماس دعا.