پرسش

باعرض سلام:میخواستم بدانم امامان برترهستندیاپیامران

پاسخ

با عرض سلام!
سؤال در این زمینه به دو صورت قابل طرح است:
1- آیا مقام امامت بالاتر است یا نبوت؟
2- آیا امامان اثناعشر بر پیامبران فضیلت و برتری دارند؟
در پاسخ به سؤال اول باید بگوئیم: مقام امامت والاتر است. نبی كسی است كه از جانب حق تعالی وحی دریافت می كند؛ و امام كسی است كه علاوه بر اخبار از تعالیم الهی، الگوی عمل به خواست خدا هم هست. لذا است كه حیات امامان آینه تمام نمای خواست الهی در زندگی فردی و اجتماعی هستند. آنها امكان و صلاحیت آن را دارند كه تشكیل حكومت دهند؛ و اگر هم نتواند رسما تشكیل حكومت دهد، تا آنجا كه در توان دارند در اجرای احكام می كوشند.(ر.ك. به "تفسیر نمونه"، ج1، ص460)
بعضی از پیامبران الهی همچون رسول مكرم اسلام (صل الله علیه وآله) و حضرت ابراهیم (علیه السلام) حائز هر دو مقام بوده اند.
قرآن به این مهم اشاره می كند كه: «و إذ إبتلی إبراهیم ربه بكلمات فأتمهن قال إنی جاعلك للناس إماما...» یعنی به یاد آور هنگامی را كه خداوند ابراهیم را به چند چیز آزمایش نمود، و او از همه سربلند بیرون آمد، آنگاه خداوند به او فرمود: من تو را امام و پیشوای خلق قرار دادم. (بقره/124)
همانگونه كه مشاهده می فرمایید، حضرت ابراهیم(علیه السلام) نبی و پیامبر بود، و بخاطر سربلند بیرون آمدن از امتحانات دشوار به مقام امامت ارتقاء یافت. همین دلیل بر آن كه امامت مقامی بلندتر از نبوت است.
اما سؤال دوم: جوابش این است كه، به جز رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) كه اول شخصیت عالم وجود است و دارای هردو مقام رسالت و امامت است، امامان دوازده گانه ـ بنا به رأی مشهور، بلكه اكثریت قاطع علما ـ از تمام پیامبران بالاترند. برای این مدعا احادیث بسیاری هست كه مجال بررسی تمامی آنها نیست.
فقط اشاره وار چند مورد را می آوریم:
1- در احادیث بسیار وارد شده است كه هنگام ظهور حضرت مهدی (عج)، حضرت عیسی – كه یكی از پیامبران اولوا العزم است- پشت سر ایشان به نماز می ایستد.
2- «فتلقی آدم من ربه كلمات فتاب علیه ...» یعنی آدم كلماتی را از پروردگارش آموخت و به وسیله آنها توبه كرد و خداوند توبه او را پذیرفت.(بقره/37) از پیامبراكرم(ص) منقول است كه فرمودند: آدم خداوند متعال را به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین(علیهم السلام) قسم داد كه خدا او را مورد توجه قرار دهد. پس خداوند توبه او را پذیرفت. (بحارالانوار، ج24، ص183)
3- از امام سجا د (علیه السلام) روایت شده است كه فرمودند: خداوند به پیامبری چیزی عطا نكرد، مگر آنكه به محمد و اهل بیتش (علیهم السلام) عطا كرده است، به علاوه چیزهایی به محمد و اهل بیتش (علیهم السلام) عطا كرده كه به پیامبران گذشته نداده است. (بصائرالدرجات، ص269 و بحارالانوار، ج27، ص29، حدیث1)
با تشكر.