پرسش

سلام
می خواستم سوال كنم كسی كه مدتی نمازش از حالت عادی خارج شده و در موقع نماز یك هولی دارد و این اواخر زمانی كه میخواهد نماز بخواند یك چیز را چندبار می گوید به خاطر اینكه بفهمد كه آنرا كفته است .
سوره حمد را خوانده ولی از نوع میخواند دو آیه اخرسوره حمد را با اینكه در حال اداكردن است در ذهنش میآید كه آیا خوانده ای یا نه و بیشتر مواقع اگر محل نكند مجبور می شود نماز را بهم بزند و از نوع بخواند .
موقع گفتن تكبیرالاحرام باید مثل سیخ بایستد تا نكند كه تكان بخورد ونمازش باطل شود و گاهی اوقات به خاطر این مساله باید چند بار نمازش را بهم بزند
تكبیرالاحرام را می گو ید و وارد نماز می شود و ازترس اینكه نگفته باشد نماز را بهم می زند و از نوع می گوید
در حالی كه ذكر ركوع را می گوید در ذهنش می آید كه ركوع كرده ای یا نه و چون در حكم رساله آمده كه اگر كسی قبل از اینكه به سجده برود شك كند ركوع را بجا آورده یانه نمازش را بهم بزند
ذكر سجده را می گوید بعد از سجده سر بر میدارد میگوید كه سجده را بجا آورده یا نه و چون در رساله آمده اگر شك كند دو سجده را بجاآورده یانه قبل از اینكه مشغول انجام كاری شود باید بجا آورد و اگر بعد بفهمد كه سجده را به جاآورده چون ركن زیاد شده نمازش با طل است و من مطمئنم كه اگر سجده را بخوانم بعد یادم می آید كه سجده را رفته بودم ونمازم باطل می شود وباید از نوع نماز را بخوانم
خلاصه انكه در تمام نماز حواسش به این باشد كه ركعت اول است یا ركعت دوم و با اینكه ركهتهای اول ودوم را خوانده . چون در رساله آمده كه اگر شك كند كه دو ركعت اول نماز را بجا آورده یا نه نمازش باطل است . و نماز را از نوع بخواند
و در نماز با انگشتان دست باید حساب كند كه من چهار ركعت را خوانده ام و حواسش باین باشد كه ركوع وسجود رابجا آوده یا نه و تا بخواهد به معنی توجه كند یك شك بیخودی برایش پیش بیاید كه انرا از آن توجه بیرون بیاورد و بعضی اوقات خواندن یك نماز چهار ركعتی 30 تا 40 دقیقه طول
بكشد
و موقع وضو گرفتن همش باید حواسش باشد كه دستش را تا آخر مسح كشیده یا سرش را مسح كشیده یا پاهایش را مسح كشیده یا نه واینجور مسائل برایش پیش بیاید و وقتی نمازش این طوری می شود اخلاقش با اهل خانواده بد شود چه باید بكند تا به وضعیت عادی برگردد . خواهش می كنم مرا راهنمایی كنید و ان شاء الله نظرتان بر اساس احكام رساله باشد و من سعی می كنم كه عملی اش كنم (مرجع تقلید آیت الله اراكی )
آیا من در این زمینه وسواسی شده ام؟

پاسخ

دوست گرامی!
با توجه به ویژگی هایی كه در پرسش بالا نوشته اید، شما باید به حكم كثیرالشك عمل كنید. متن فتوای مرحوم آیت الله اراكی به این شرح است:
«مساله 1177: كثیرالشك اگر در به جا آوردن چیزی شك كند، چنانچه به جا آوردن آن نماز را باطل نمی كند، باید بنا بگذارد كه آن را به جا آورده است، مثلاً اگر شك كند كه ركوع كرده یا نه، باید بنا بگذارد كه ركوع كرده است. و اگر به جا آوردن آن نماز را باطل می كند باید بنا بگذارد كه آن را انجام نداده است، مثلاً اگر شك كند كه یك ركوع كرده یا بیشتر، چون زیاد شدن ركوع ، نماز را باطل می كند، باید بنا بگذارد كه بیشتر از یك ركوع نكرده است»
«مساله 1181: كثیرالشك تا وقتی یقین نكند كه به حال معمول مردم برگشته، باید به شك خود اعتنا نكند.» (رساله توضیح المسائل، آیه الله العظمی اراكی)
خلاصه، برای اینكه به بیماری خطرناك وسواس گرفتار نشوید، به حكم كثیرالشك عمل كنید، تا وقتی كه یقین پیدا كنید به حال طبیعی مردم بازگشته اید. از آن زمان به بعد باید به شكهای خود توجه، و بر اساس احكام شكیات رساله عملیه عمل كنید.
خدا نگهدار شما.