پرسش

چرا تمام زیارت عاشورا لعن است
2.میخواهیم در دانشگاه نمایشگاهی برای شخصیت زن بزنیم چه گونه بهترین كار را میتوان كرد؟از چه شخصی راهنمایی بگیریم

پاسخ

با سلام و عرض تحیت!
زیارت عاشورا تمامش لعن نیست، گرچه لعن هم بسیار دارد.
این زیارت شریف مثل سایر زیارات یك عمل عبادی است كه برای تقرب به خدا و اولیا الهی است، چنانچه در فقرات همین زیارت هم آمده كه «انی أتقرب الی الله و الی رسوله و الی أمیر المومنین و الی فاطمه و الی الحسن و الیك بموالاتك و بالبرائة ممن أسس اساس ذالك ...»
عمل قربی دو ركن دارد: یك تولی و یك تبری.
یعنی هر مناسكی و عمل عبادی را كه شما در نظر بگیرید وقتی مقرب و بالابرنده انسان است كه در درون و برون آن یك دلدادگی و پیوستگی به خدای متعال و اولیاء او باشد، و یك بریدگی و جدائی از دشمنان او.
نماز را در نظر بگیرید درون آن سراسر حمد و ثنا و دلدادگی به خدا و سپس رسول او و اهلبیتش می باشد، اما دوری از شیطان، غضب شده ها و گمراهان و اعمال آنان ـ كه همان گناهان است ـ هم هست. در متن این عبادات هم همین چیزها با الفاظ و عباراتی تعبیه شده است.
لعن دشمان خدا در زیارت عاشورا مكمل سلامها و دلدادگی ها و اظهار محبت ها به اولیا خدا هست كه قربی شدن آن را تضمین می كند. انسان برای پرواز به ملكوت دو بال لازم دارد: یكی نفی، و دیگری اثبات. حكم توحید یعنی اولین آستانه ورود به اسلام هم تركیبی از این را دارد: "لا اله" و "الا الله".
اما چرا تا این حد جمع بین تولی و تبری لازم است؟
شاید بتوان گفت: نظام تكوین روان آدمی به گونه ای است كه نمی توان در آن حب به باطل را ـ و یا عدم بغض به آن را ـ با حب به حق با هم جمع كرد. دل یا جای خدا و راه اوست، و یا جای شیطان و مرام او؛ و شق سومی در آن قابل جمع نیست.
نگویید همه مخلوقات به نوعی مظهر اسماء الهی هستند، و لذا باید به همه آنها ـ ولو كفار و منافقین ـ عشق ورزید؛ چرا كه در جواب شما خواهیم گفت:
اولا، این بیان فی نفسه صحیح است، ولی حیثیتی را كه به موجب این بیان دوست داریم، غیر از حیثیت كفر و نفاق است. ما ممكن است موجود كافری را هم دوست بداریم از این حیث كه مخلوق خداست، ولی هرگز از آن حیث كه به اختیار خود كفر را برگزیده است دوست نخواهیم داشت.
و ثانیا بنده نمی بایست جای خدا بنشیند و با آن دید عمل كند، بلكه بنده باید از خدا بپرسد كه چه چیز مایه تكامل اوست. و همچنانكه گذشت شاید خصوصیات روحی و روانی آدمی به گونه ای است كه نمی بایست مؤمن و كافر را با هم در دل جای داد. پس اگر به دلیل شرع ثابت شد كه ما باید به كفر و نفاق ـ و حتی اعیان كافران و منافقان ـ ابراز نفرت كنیم و آنها را در دل و زبان مورد لعن قرار دهیم، نمی توان به بیان فوق از آن دست كشید.
نكته دیگری كه در اینجا حائز اهمیت است، تأثیر سیاسی و تربیتی لعن مظاهر فساد و تباهی برای دیگرانی كه ممكن است در برابر آنان فریب بخورند و یا در دل جایی برای آنان هم باز كنند، قابل انكار نیست. لعن بنی امیه شأنی این چنین هم دارد. بنی امیه مظهر غیر قابل هدایت مخالفت با سنتهای دینی و مقابله منافقانه با دین بوده اند. كسانی كه با تزویر و ریا بسیاری را هم فریب داده و خود را نماینده اسلام معرفی می كردند. ذره ای نرمش در برابر آنان می تواند برای همه تاریخ منشأ تباهی و گمراهی و فراموشی اسلام علوی گردد.
2) در باره نمایشگاهتان هم امید موفقیت داریم، و چند نكته پراكنده عرض می كنیم.
1- نمایشگاهی از كتابهای مفید و ارزنده در باره زن در اسلام و پاسخ به شبهات مطرح شده در این ارتباط مفید است. نسبتاً كتب بسیاری در این مهم وجود دارد.
2- تابلوهایی از فعالیتهای سالم زنان در اجتماع و ...، اعم از عكس، نقاشی و ... خوب است.
3- معرفی زنان نمونه تاریخ كه به كمالات بلند عرفانی، علمی و عملی رسیده اند، در جلب توجه زنان به توانایی هایشان مؤثر است.
در این باره از كتاب "ریاحین الشریعة" شیخ عباس قمی و "نفحات الانس"، بخش مربوط به زنان آن می توانید استفاده كنید. تابلوهایی را به معرفی این زنان اختصاص دهید.
4- از حضور زنان برجسته كشور كه به طور نسبی بتوانند الگویی برای دختران مسلمان باشند، برای حضور یا سخنرانی یا ...، استفاده كنید.
5- پخش و نقد فیلمهایی كه در این سالها برای زنان و پیرامون زنان ساخته شده است كه بسیاری از آنها حاوی نقدهای جدی است. این كار برای ارتقاء فكری دختران و زنان جوان ما مفید است، تا كمتر تحت تأثیر تبلیغات و شرائط اجتماعی قرار گیرند.
البته ما بدون این كه بدانیم آیا توصیه های ما در حوصله نمایشگاه شما هست یا نه، مطالبی عرض كردیم، تا شاید مفید باشد و ما هم در آن كار ارزشمند شما سهیم باشیم.
با التماس دعا.