پرسش

با سلام خدمت شما سروران گرامی
با تشكر از زحمات بیدریغ شما جهت شناساندن اسلام راستین . میخواستم لطف بفرمائید كه آیا قرآن ضرب و شتم مسلمان و برخورد زشت از طریق مسلمان دیگر را امر كرده است ؟و كسی كه اشهد را میخواند آیا مسلمان شده است یا خیر؟
با تشكر

پاسخ

خواهر محترم!
1) آنچه كه در تعالیم اسلامی زیاد به چشم می خورد رعایت حقوق دیگران و برخورد شایسته داشتن با آنها ـ ولو غیر مسلمانان و حتی مشركین و بت پرستان ـ است.
به خصوص در قرآن كریم، در قالب دستورات الهی به پیامبران، بر روی مسأله عدل و قسط و جلوگیری از ظلم به حقوق دیگران بسیار تأكید شده است. و از آنجا كه پیامبران و اولیای الهی از جمله انسانهای كامل هستند شایسته است كه دیگران از آنها الگو بگیرند ـ به ویژه مسلمانان و كسانی كه ادعای پذیرش دین اسلام و پیروی از رسول گرامی اسلام(ص) را دارند.
پس بر مسلمانان است كه از ایشان تبعیت كرده و ارزشهای اخلاقی را رعایت نمایند، و بدانند كه پیامبرشان فرموده است: «انما بعثت لأتمم مكارم الاخلاق» یعنی من مبعوث شدم تا ارزشها و مكارم اخلاقی را تكمیل و به اتمام و نهایت برسانم. (امالی شیخ طوسی، ص 596 – مستدرك، ج 11، ص 187، باب 6 – بحار الانوار، ج 16، ص 210، باب 9 – همان، ص 287)
در اسلام حتی غیبت كردن دیگری برابر با خوردن گوشت مردار او است. «أیحب أحدكم أن یأكلوا لحم أخیه میتا فكرهتموه» (حجرات/12)
در اسلام احترام به همسایه آنقدر سفارش شده كه گمان ارث بردن همسایه از فرد مسلمان را در ذهن مخاطب انداخته است. از اینرو جای هیچ شكی نیست كه برخورد ناشایست و زشت را برای یك فرد مسلمان در برابر غیر مسلمان ـ چه رسد به اینكه مخاطب او نیز مسلمان باشد ـ اجازه نداده باشد.
در شریعت الهی اسلام بر نوع رفتار و رابطه شایسته داشتن با دیگران تاكید زیادی شده است به گونه ای كه از امام معصوم(ع) نقل شده كه ایشان به شیعیان فرمودند: « كونوا لنا زینا و لا تكونوا علینا شینا» یعنی به گونه ای در اصلاح رفتار خود و برخورد مناسب و شایسته با دیگران بكوشید كه مایه زینت ما باشید، و به گونه ای برخورد نكنید كه مایه وهن و بی احترامی به ما شوید. (بحارالانوار، ج67، ص299، باب57 – مستدرك، ج8، ص314، باب1– وسائل، ج12، ص8 و193)
زین و شین ـ یعنی زینت و زشتی ـ مفاهیمی كاملا عرفی و قابل فهم برای همه است، و نمیب ایست با توجیهاتی به مصادیق غیر مفهوم حمل شوند.
از رسول گرامی(ص) در مورد برخورد شایسته با دیگران چنین نقل شده:« من آذی مؤمنا فقد آذانی، و من آذانی فقد آذی الله، و من آذی الله فهو ملعون فی التوراة و الانجیل و الزبور و الفرقان» یعنی كسی كه مؤمنی را اذیت كند در حقیقت مرا اذیت كرده، و كسی كه مرا اذیت كند در حقیقت خدا را اذیت كرده، و كسی كه خدا را اذیت كند در همه كتب آسمانی- تورات، انجیل، زبور، فرقان- مورد لعن قرار گرفته است. (مستدرك، ج9، ص99، باب125– بحارالانوار، ج64، ص72 – جامع الاخبار، ص147، فصل110)

2) كسی كه شهادت به وحدانیت خداوند و حقانیت رسولش بدهد مسلمان شده، و احكام و حرمت مسلمانی در مورد او باید كاملا رعایت شود.
البته لازم است بدانید كه بین مسلمان شدن و بین مومن واقعی بودن تفاوت بسیار است، ولی این در جریان احكام فرقی ایجاد نمی كند.
در این زمینه اگر مایل بودید می توانیم در تماس بعدی شما توضیحات بیشتری ارایه دهیم.
پیروز باشید.