تبیان، دستیار زندگی

هاشم بن عبد مناف، كه بنى هاشم به وى منسوب مى‏باشند، روزى به قصد تجارت و بازرگانى از مكه معظّمه، عازم سرزمين شام شد و در ميان راه، وارد يثرب گرديد و در خانه عمرو بن زيد، از طايفه "بنى نجّار" و از بزرگان يثرب، فرود آمد و دخترش "سَلمى" را براى خويش خواستگارى كرد. عمرو بن زيد، به خاطر سيادت و بزرگى هاش ...

هشام بن عبدالملك، دهمين خليفه اموى، در شعبان سال 105 قمرى پس از مرگ برادرش يزيد بن عبدالملك به منصب خلافت و حكومت نايل آمد. وى ، حاكمى جاه طلب و تنگ نظر بود و براى ارضاى هواهاى نفسانى خويش بسيارى از شهرها، اقوام و ملت‏ها را مورد تاخت و تاز سپاهيان جنايت كار خويش قرار داد و تعداد بى‏شمارى از مسلما ...

امام حسن عسكرى)ع(، امام يازدهم شيعيان، در هشتم ربيع الاوّل سال 260 هجرى قمرى در شهر سامرا به شهادت رسيد. نام مباركش حسن بن على، لقبش عسكرى و كنيه‏اش ابو محمد بود. مادرش، بانويى پاكيزه و عبادت پيشه و در سرزمين خويش پيش از اسارت، پادشاه زاده بود و پس از اسارت و انتقال به مدينه، به همسرى امام دهم ...

حضرت سكينه، دختر ابى عبدالله الحسين )ع( و رباب، دختر امرء القيس است. نام اصلى وى، " آمنه" يا " اميمه" بود و مادرش رباب او را به " سكينه" ملقّب ساخت.(1) اين بانوى شريف علوى در دامن مهرانگيز پدر ارجمندش حضرت امام حسين )ع( و مادر گرانمايه‏اش حضرت رباب )س( و عمه بزرگوارش حضرت زينب كبرى)س( پرورش يافت ...

محمد، فرزند احمد بن موسى مبرقع بن امام جواد (ع) ، معروف به " أعرج" و مُكنّى به ابوعلى و ابوجعفر، كه از سادات رضوى و از نوادگان پاك سرشت امام محمد تقى )ع( است، در سوّم ربيع الاوّل سال 315 قمرى، در شهرمقدس قم وفات يافت. محمد بن احمد را پس از تشييع با شكوه، در مقبره " چهل اختران " دفن نمودند. گفت ...

على بن محمد، معروف به " صاحب الزّنج " كه به روايتى از پيروان فرقه خوارج بود، در سال 255 قمرى، آشوب هايى را در جنوب عراق رهبرى كرد و به تدريج، افرادى را به خود وابسته نمود و آنان را براى آشوب، غارت و كشتار آماده كرد و داعيان خويش را به ساير مناطق جنوبى عراق و بخش هايى از جنوب غربى ايران گسيل داشت، ت ...

« مسوّر بن مخرمة بن نوفل » كه ازاصحاب خردسال رسول خدا)ص(محسوب مى گرديد، تا زمان كشته شدن عثمان بن عفان، در مدينه مى‏زيست و آن گاه اين شهر مقدس را ترك و به مكه معظمه كوچ كرد. رابطه وى با معاوية بن ابى سفيان بسيار گرم و صميمانه بود و از توجهات معاويه برخوردار مى‏گرديد و در ماجراى قيام " عبدالله بن ز ...

معاويه بن ابى سفيان كه از زمان عمر بن خطاب، حاكم شام بود و در زمان عثمان، بر قدرت و استيلايش در آن منطقه افزوده شده بود، از پذيرش خلافت امام علي (ع) و گردن نهادن به آراى اكثريت قاطع مردم، سرباز زد و ياغى گرى آغاز نمود. امام علي (ع) در آغاز، نامه‏اى براى معاويه نوشت و وى را به پذيرش آراى مردم و گرد ...

پيامبراكرم)ص( براى تعقيب كاروان‏هاى قريش و حركت‏هاى ايذايى بر ضد مشركانى كه براى جان و مال مسلمانان مكه و پيروان دين اسلام، احترامى قائل نبوده و آنان را از خانه و كاشانه خويش دور ساختند و دارايى هايشان را به تاراج بردند، اقدام به رزمايش‏هاى نظامى و قدرتى نمود. آن حضرت، به قصد يكى از كاروان‏هاى ق ...

خداوند متعال براى تحسين و تقدير از كاركرد اميرمؤمنان، على بن ابى طالب (ع) كه در شب هجرت پيامبر اكرم)ص( خطر را به جان خويش خريد و براى فريب مشركان قريش در بستر پيامبر(ص) آرميد، تا آن حضرت به راحتى از خانه خود و از شهر مكه بگريزد، آيه‏اى بر پيامبرش نازل كرد و جان نثارى، فداكارى، تعهّد و ايمان حضرت عل ...