تبیان، دستیار زندگی

امام سجاد (ع) : اي انجام دهنده وعده ( كه هرگز خلاف نكني ) اي وفا كننده گفتار ، اي بدل كننده بديها به چندين برابرش از خوبيها ( اشاره به فرمايش خداي تعالي " سوره 25 ، آيه 70 " : الا من تاب وامن وعمل عملا صالحا فاولئك يبدل الله سيئاتهم حسنات " جز آنان كه توبه كنند و ايمان آورند و عمل نيكو انجام دهند پس خدا گناهان آنها را به ثوابها تبديل گرداند " و تبديل گناه به چندين برابرش از ثواب را سبب آن است كه چون سيئه و گناه بنده به حسنه و ثواب تبديل شود چنان است كه حسنه اي بجا آورده و خداي تعالي فرموده " سوره 6 ، آيه 160 " : من جاء بالحسنه فله عشر امثالها يعني هر كه كار نيكو كند او را ده برابر آن خواهد بود ) كه تو صاحب احسان و نيكي برزگ مي باشي .

يا نافذ العدة ، يا وافي القول ، يا مبدل السيئات باضعافها من الحسنات إنك ذو الفضل العظيم .

امام سجاد (ع) : بار خدايا و نگهداران عرشت ( و او در جمله اللهم و حمله عرشك و او استيناف است و بعد از آن مبتداء و خبر آن در جمله ششم فصل عليهم است ) كه از تسبيح و منزه نمودن تو سست نمي شوند ، و از تقديس و مبري گردانيدن تو بستوه نمي آيند ، و از پرستش تو مانده نمي شوند ، و تقصير و كوتاهي بر كوشش در ( باره ) امر و فرمان تو اختيار نمي نمايند ، و از شيفتگي به سوي تو غفلت و فراموشي ندارند

اللهم و حملة عرشك الذين لا يفترون من تسبيحك ، و لا يسئمون من تقديسك ، و لا يستحسرونك من عبادتك ، و لا يؤثرون التقصير علي الجد في امرك ، و لا يغفلون عن الوله اليك .

امام حسن (ع) : هر كس را كه خداوند توفيق دعا كردن بدهد ، باب اجابت را برايش باز ميكند و هركس را كه توفيق طاعت و عبادت دهد ، باب قبول را برايش باز ميكند و هر كس راكه توفيق شكر گزاري دهد ، باب افزايش نعمتها را برايش باز ميكند .

ما فتح الله عز وجل علي أحد باب مسألة فخزن عنه باب الاجابة ، ولا فتح الرجل بابعمل فخزن عنه باب القبول ، ولا فتح لعبد باب شكر فخزن عنه باب المزيد .

امام حسین (ع) : اي فرزند آدم ، به ياد آور بستر مرگ و خوابگاه قبر خويشتن را، ياد آور هنگامي را كه در پيشگاه عدالت الهي اعضا و جوارحت به زيانت گواهي خواهند داد، روزي را به ياد آور كه قدمها در آن روز مي لرزد و دلها در تنگناي سينه فشرده مي شود، روزي كه عده اي در آن رو سفيد گردند و رازها از پرده برون افتد و ميزان عدالت الهي براي سنجش نيك و بد به كار افتد.

يا ابن آدم أذكر مصرعك و في قبرك مضجعك و موقفك بين يدي الله تشهد جوارحك عليك يوم تزل فيه الأقدام و تبلغ القلوب الحناجر، و تبيض وجوه و تسود وجوه ، و تبدو السرائر، و يوضع الميزان القسط.

امام علی (ع) : قناعت مالی است که هرگز تمام نمي شود .شريف رضی مي گويد :اين کلام از پيغمبر نيز نقل شده است .

57 - و قال [ع ] : القناعه مال لا ينفد قال الرضی : و قد روی هذا الکلام عن النبی [ص ]

امام باقر (ع) : شيعه علي ( عليه السلام ) آنانند كه در راه ولايت ما به هم بخشش دارند ، و به خاطر دوستي ما يكديگر را دوست دارند ، و براي احياي امر ما از هم ديدن مي كنند ، هرگاه خشمگين شوند ستم نكنند و هرگاه خشنود گردند اسراف نورزند ، بركت همسايه اند و مايه صلح و صفا با معاشران .

انما شيعه علي ( عليه السلام ) المتباذلون في ولايتنا ، المتحابون في مودتنا ، المتزاورون لاحياء امرنا ،الذين اذا غضبوا لم يظلموا ، و اذا رضوا لم يسرفوا ، بركه علي من جاوروا ، سلم لمن خالطوا

امام صادق (ع) : اهل دوزخ از اينرو در دوزخ جاودان باشند كه نيت داشتند اگر در دنيا جاودان باشند هميشه نافرماني خدا كنند و اهل بهشت از اينرو در بهشت جاودان باشند كه نيت داشتند اگر در دنيا باقي بمانند هميشه اطاعت خدا كنند پس اين دسته و آن دسته به سبب نيت خويش جاوداني شدند ، سپس قول خداي تعالي را تلاوت نمود : بگو هركس طبق طريقه خويش عمل مي كند . فرمود : يعني طبق نيت خويش .

إنما خلد أهل النار في النار لأن نياتهم كانت في الدنيا أن خلدوا فيها أن يعصوا الله أبدا . و إنما خلد أهل الجنة في الجنة لأن نياتهم كانت في الدنيا أن لو بقوا فيها أن يطيعوا الله أبدا ، فبالنيات خلد هؤلاء و هؤلاء . ثم تلا قوله تعالي : " قل كل يعمل علي شاكلته " قال : علي نيته .

امام رضا (ع) : هركس از خود حساب بكشد سود مي برد و هركس از خود غافل شود زيان مي بيند ، و هركس ( از آينده اش ) بيم داشته باشد به ايمني دست مي يابد ، و هركس از حوادث دنيا عبرت بگيرد بينش پيدا مي كند ، و هركس بينش پيدا كند مسائل را مي فهمد و هركس مسائل را بفهمد عالم است

من حاسب نفسه ربح ، و من غفل عنها خسر ، و من خاف أمن ، و من اعتبر أبصر ، و من أبصر فهم ، و من فهم علم

امام رضا (ع) : عجب درجاتي دارد : يكي اين كه كردار بد بنده در نظرش خوش جلوه كند و آن را خوب بداند و پندارد كار خوبي كرده . يكي اين كه بنده اي به خدا ايمان آورد و منت بر خدا نهد با اين كه خدا را به او منت است در اين باره

العجب درجات : منها ان يزين للعبد سوء عمله فيراه حسنا فيعجبه و يحسب انه يحسن صنعا ، و منها أن يؤمن العبد بربه فيمن علي الله و لله المنة عليه فيه

امام صادق (ع) : عبادت را به خود مكروه و ناپسند نداريد .

لا تكرهوا إلي أنفسكم العبادة .