امام صادق (ع)
:
لقمان به پسرش گفت : از خداي عز و جل چنان بترس كه اگر نيكي جن و انس را بياوري تو را عذاب كند ، و به خدا چنان اميدوار باش كه اگر گناه جن و انس را بياوري به تو رحم كند .
قال لقمان لابنه : خف الله عز و جل خيفة لو جئته ببر الثقلين لعذبك و ارج الله رجاء لو جئته بذنوب الثقلين لرحمك .
اصول كافي ، ج 3 ، ص 109
امام رضا (ع)
:
كسي كه نعمت دارد بايد كه بر عيالش در هزينه وسعت بخشد
صاحب النعمة يجب أن يوسع علي عياله
امام مهدی (عج)
:
نسيم ، خدمتكار حضرت مهدي عليه السلام گويد : آن حضرت به من فرمود : " آيا تو را در مورد عطسه كردن بشارت دهم ؟ " گفتم : آري . فرمود : " عطسه ، علامت امان از مرگ تا سه روز است . "
ألا أبشرك في العطاس ؟ فقلت : بلي . قال : هو أمان من الموت ثلاثة أيام .
بحارالأنوار ، ج 51 ، ص 5
امام علی (ع)
:
همين معنا بعبارت ديگر از آن حضرت نقل شده است : قلب احمق در دهان او است . و زبان عاقل در قلب او و معنی هر دو يکی است
41 - و قد روی عنه [ع ] هذا المعنی بلفظ آخر ، و هو قوله : قلب الاحمق فی فيه ، و لسان العاقل فی قلبه و معناهما واحد
نهج البلاغه
امام علی (ع)
:
[5] حضرت بيکی از يارانش هنگامی که بيمار شده بود فرمود :خداوند اين دو ناراحتی تو را باعث از بين رفتن گناهانت قرار داده [6] زيرا بيماری پاداشی ندارد و لکن گناهان را از ميان مي برد [7] و آنها را همچون برگ درختان مي ريزد اجر و پاداش تنها در گفتار به زبان و عمل با اعضاء است [8] و خداوند سبحان کسانی را که بخواهد از بندگانش بخاطر صدق نيت و باطن پاک داخل بهشت مي کند [ و از طريق تفضل با آنها رفتار مي نمايد ] . [9] شريف رضی مي گويد : من مي گويم آنچه امام عليه السلام فرموده درست است . بيماری اجر و پاداش ندارد . چرا که بيماری از قبيل چيزهائی است که استحقاق عوض دارد زيرا عوض استحقاق بر چيزی است که در قبال فعل خداوند نسبت ببعد باشد مانند بيماريها و امثال آن و اما اجر و ثواب در برابر کاریاست که بنده انجام مي دهد . بنا براين بين اين دو فرق است که امام عليه السلام با آن علم ثاقب و نظريه رسای خود آنرا بيان فرموده .
42 - و قال لبعض اصحابه فی عله اعتلها : جعل الله ما کان من شکواک حطا لسيئاتک ، فان المرض لا اجر فيه ، و لکنه يحط السيئات ، ويحتها حت الاوراق و انما الاجر فی القول باللسان ، و العمل بالايدی و الاقدام ، و ان الله سبحانه يدخل بصدق النيه و السريره الصالحه من يشاء من عباده الجنه قال الرضی : و اقول : صدق عليه السلام : ان المرض لا آجر فيه ، لانه ليس من قبيل ما يستحق عليه العوض ، لان العوض يستحق علی ما کان مقابله فعل الله تعالی بالعبد ، من الالام و الامراض ، و ما يجری مجری ذلک و الاجر و الثواب يستحقان علی ما کان فی مقابله فعل العبد ، فبينهما فرق قد بينه [ع ] ، کما يقتضيه علمه الثاقب و رايه الصائب
نهج البلاغه
امام مهدی (عج)
:
حق با ماست و در ميان ماست ، كسي جز ما چنين نگويد مگر آنكه دروغگو و افترا زننده باشد .
إن الحق معنا و فينا ، لا يقول ذلك سوانا إلا كذاب مفتر .
بحارالأنوار ، ج 53 ، ص 191
امام رضا (ع)
:
هرچه زيادي است نياز به سخن زيادي هم دارد
ما من شيء من الفضول الا و هو يحتاج الي الفضول من الكلام
امام صادق (ع)
:
چنان از خدا بترس كه گويا او را مي بيني و اگر تو او را نمي بيني او تو را مي بيند .
خف الله كأنك تراه و إن كنت لا تراه فإنه يراك .
اصول كافي ، ج 3 ، ص 110
امام باقر (ع)
:
امروز ، غنيمت است ، در حالي كه نمي داني فردا ، از آن كيست .
فان اليوم غنيمه و غدا لا تدري لمن هو
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج 75 ، ص 179
امام حسین (ع)
:
شكر نعمتهاي گذشته موجب مي شود كه خداي متعال نعمتهاي تازه اي به انسان لطف كند.
شكرك لنعمة سالفة يقتضي نعمة آنفة.
نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص 80