تبیان، دستیار زندگی

امام سجاد (ع) : درود بر تو كه مصاحبت و همراهيش ناپسند و معاشرت و آميزشش نكوهيده نيست

السلام عليك غير كريه المصاحبة ، و لا ذميم الملابسة .

امام سجاد (ع) : درود بر تو براي آن كه با بركات و نيكيها ( پاداشها ) بر ما وارد شدي ، و چركي گناهان را از ما شستي ( سبب آمرزش آنها گرديدي )

السلام عليك كما وفدت علينا بالبركات ، و غسلت عنا دنس الخطيئات .

امام سجاد (ع) : درود بر تو نه آن كه وداع و بدرود با او از روي دلتنگي باشد ، و نه آن كه روزه آن ترك شده از جهت به ستوه آمدن است

السلام عليك غير مودع برما ، و لا متروك صيامه ساما .

امام سجاد (ع) : درود بر تو كه پيش از آمدنش ( از جهت دوست داشتن آن ) خواسته شده بود ، و پيش از رفتنش ( از جهت فراق و جداييش ) بر آن اندوهناكيم

السلام عليك من مطلوب قبل وقته ، و محزون عليه قبل فوته .

امام سجاد (ع) : درود بر تو چه بسيار بدي كه به سبب تو از ما بازگرديده ، و چه بسيار خير و نيكي كه به وسيله تو بر ما روان گشته

السلام عليك كم من سوء صرف بك عنا ، و كم من خير افيض بك علينا .

امام سجاد (ع) : درود بر تو و بر شب قدر كه بهتر از هزار ماه است

السلام عليك و علي ليلة القدر التي هي خير من الف شهر .

امام سجاد (ع) : درود بر تو ديروز ( روزهاي گذشته ) چه بسيار بر تو حريص و آزمند بوديم ، و فردا چه بسيار به سوي تو شوق داشته از دل آرزومنديم

السلام عليك ما كان احرصنا بالامس عليك ، و اشد شوقنا غدا اليك .

امام سجاد (ع) : درود بر تو و بر فضل و برتريت كه ( به گذشتن تو ) از آن محروم و بازداشته شديم ، و بر بركات و نيكيهاي گذشته ات كه ( ناچار ) از آن ربوده شديم

السلام عليك و علي فضلك الذي حرمناه ، و علي ماض من بركاتك سلبناه .

امام سجاد (ع) : بار خدايا ما اهل اين ماه هستيم ( به آن اختصاص داده شده ايم ) كه به وسيله آن ما را مقام و منزلت ارجمند دادي ، و ما را براي ( عبادت و بندگي در ) آن به وسيله احسان و نيكيت توفيق عطا نمودي ، هنگامي كه بدبختان وقت ( آمدن و رفتن ) آن را نشناختند ( از آنچه در آن واجب شده دوري گزيدند و آن موجب بدبختيشان گرديد ) و بر اثر بدبختيشان از فضل و احسان ( پاداش ) آن محروم و بي بهره شدند

اللهم إنا اهل هذا الشهر الذي شرفتنا به ، و وفقتنا بمنك له حين جهل الاشقياء وقته ، و حرموا لشقائهم فضله .

امام سجاد (ع) : تويي صاحب اختيار و كارگزار كه ما را به معروف و شناسايي آن برگزيدي ، و به طريقه آن ( آنچه در آن واجب ، حرام ، مستحب و مكروه است ) راه نمودي ، و ما با تقصير و كوتاهي ( نه از روي كمال و آنچه شايسته مقام ربوبيت توست ) به توفيق و جوري اسباب كار از جانب تو روزه و به پا خاستن ( براي عبادت در ) آن را كارگزار شديم ، و ( چون عبادتي را كه شايسته توست از طاقت و توانايي ما بيرون است ) اندكي از بسيار را در آن بجا آورديم

أنت ولي ما اثرتنا به من معرفته ، و هديتنا له من سنته ، و قد تولينا بتوفيقك صيامه و قيامه علي تقصير ، و ادينا فيه قليلا من كثير .