سوره :
الواقعة
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
بكر
فعل :
بِكر
معنی :
«بُکرة» اول روز، صبح، بامداد
«بِکر» دوشيزه، دختر جوان ازدواج نکرده، حيوان جوان نزائيده
«اِبکار» از اوّل طلوع فجر تا ارتفاع آفتاب
توضیح :
اصل اين كلمه بكرة (به ضمّ اوّل) است به معنى اوّل روز و چون كسى اوّل روز خارج شود گويند: «بَكَرَ فلان» و به حيوانى كه نزائيده بِكر گويند زيرا نزائيدن اوّل است و زائيدن مرحله دوّم، به دوشيزه بِكر گويند و اگر فارض به معنى گاو پير باشد چنانكه راغب گويد بكر هم به معنى جوان است يعنى: گاوى است نه پير و نه جوان.
سوره :
التحريم
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
بكر
فعل :
بِكر
معنی :
«بُکرة» اول روز، صبح، بامداد
«بِکر» دوشيزه، دختر جوان ازدواج نکرده، حيوان جوان نزائيده
«اِبکار» از اوّل طلوع فجر تا ارتفاع آفتاب
توضیح :
اصل اين كلمه بكرة (به ضمّ اوّل) است به معنى اوّل روز و چون كسى اوّل روز خارج شود گويند: «بَكَرَ فلان» و به حيوانى كه نزائيده بِكر گويند زيرا نزائيدن اوّل است و زائيدن مرحله دوّم، به دوشيزه بِكر گويند و اگر فارض به معنى گاو پير باشد چنانكه راغب گويد بكر هم به معنى جوان است يعنى: گاوى است نه پير و نه جوان.
