تبیان، دستیار زندگی

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَتَبَيَّنُواْ وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِندَ اللّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنتُم مِّن قَبْلُ فَمَنَّ اللّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُواْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا

سوره : النساء  آیه شماره : 94

ریشه کلمه : عرض

فعل : عرض

معنی : «عَرض» ظهور، اظهار ، نشان دادن، عرضه کردن، آشکار کردن، وسعت داشتن، به نظر رساندن «اعراض» روگردانى، پشت کردن، دوري «تعريض» ضد تصريح، به كنايه سخن گفتن، «عريض» وسيع ، پهنا، گستره، كثير «عارض» ظاهر شونده ، ابري که سراسر آسمان را بگيرد «عَرَض» مال، کالا، بهره، چيز ناپايدار

توضیح : بر هر چيز ناپايدار عرض گويند و در قرآن به متاع دنيا اطلاق شده مثل [انفال:67] «عُرضه» در معرض، دستاويز

فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُواْ الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَـذَا الأدْنَى وَيَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَإِن يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مُّثْلُهُ يَأْخُذُوهُ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِم مِّيثَاقُ الْكِتَابِ أَن لاَّ يِقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ وَدَرَسُواْ مَا فِيهِ وَالدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 169

ریشه کلمه : عرض

فعل : عرض

معنی : «عَرض» ظهور، اظهار ، نشان دادن، عرضه کردن، آشکار کردن، وسعت داشتن، به نظر رساندن «اعراض» روگردانى، پشت کردن، دوري «تعريض» ضد تصريح، به كنايه سخن گفتن، «عريض» وسيع ، پهنا، گستره، كثير «عارض» ظاهر شونده ، ابري که سراسر آسمان را بگيرد «عَرَض» مال، کالا، بهره، چيز ناپايدار

توضیح : بر هر چيز ناپايدار عرض گويند و در قرآن به متاع دنيا اطلاق شده مثل [انفال:67] «عُرضه» در معرض، دستاويز

مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى يُثْخِنَ فِي الأَرْضِ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللّهُ يُرِيدُ الآخِرَةَ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

سوره : الانفال  آیه شماره : 67

ریشه کلمه : عرض

فعل : عرض

معنی : «عَرض» ظهور، اظهار ، نشان دادن، عرضه کردن، آشکار کردن، وسعت داشتن، به نظر رساندن «اعراض» روگردانى، پشت کردن، دوري «تعريض» ضد تصريح، به كنايه سخن گفتن، «عريض» وسيع ، پهنا، گستره، كثير «عارض» ظاهر شونده ، ابري که سراسر آسمان را بگيرد «عَرَض» مال، کالا، بهره، چيز ناپايدار

توضیح : بر هر چيز ناپايدار عرض گويند و در قرآن به متاع دنيا اطلاق شده مثل [انفال:67] «عُرضه» در معرض، دستاويز

وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى يُغْنِيَهُمْ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَالَّذِينَ يَبْتَغُونَ الْكِتَابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ فَكَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَيْرًا وَآتُوهُم مِّن مَّالِ اللَّهِ الَّذِي آتَاكُمْ وَلَا تُكْرِهُوا فَتَيَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاء إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِّتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَن يُكْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره : النور  آیه شماره : 33

ریشه کلمه : عرض

فعل : عرض

معنی : «عَرض» ظهور، اظهار ، نشان دادن، عرضه کردن، آشکار کردن، وسعت داشتن، به نظر رساندن «اعراض» روگردانى، پشت کردن، دوري «تعريض» ضد تصريح، به كنايه سخن گفتن، «عريض» وسيع ، پهنا، گستره، كثير «عارض» ظاهر شونده ، ابري که سراسر آسمان را بگيرد «عَرَض» مال، کالا، بهره، چيز ناپايدار

توضیح : بر هر چيز ناپايدار عرض گويند و در قرآن به متاع دنيا اطلاق شده مثل [انفال:67] «عُرضه» در معرض، دستاويز