تبیان، دستیار زندگی

رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ

سوره : ابراهيم  آیه شماره : 37

ریشه کلمه : زرع

فعل : زرع

معنی : روياندن، كاشتن، رشد دادن، کشاورزي کشت، محصول «زُرّاع» به ضم (ز) ، جمع زارع «زروع» جمع زرع

توضیح : زرع به معنى روياندن است و حقيقت آن با امور خدائى است نه بشرى [واقعة:64]. آيا شما آن را مى‏رويانيد يا مائيم روياننده... و اگر به انسان نسبت داده شود، از اين جهت است كه انسان عامل و فاعل اسباب زرع است. از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» روايت است كه فرمود «لا يَقُولَنَّ اَحَدُكُمْ زَرَعْتُ وَ لْيَقُلْ حَرَثْتُ» كسى از شما نگويد زرع كردم و بگويد حرث كردم. [نحل:11]. زرع در اين آيه و غيره به معنى مزروع (كشت) است