تبیان، دستیار زندگی

ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ

سوره : البقرة  آیه شماره : 2

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ

سوره : البقرة  آیه شماره : 2

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 9

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 9

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 25

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 25

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدِيثًا

سوره : النساء  آیه شماره : 87

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدِيثًا

سوره : النساء  آیه شماره : 87

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُل لِلّهِ كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 12

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُل لِلّهِ كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ

سوره : الانعام  آیه شماره : 12

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

وَمَا كَانَ هَـذَا الْقُرْآنُ أَن يُفْتَرَى مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لاَ رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

سوره : يونس  آیه شماره : 37

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

وَمَا كَانَ هَـذَا الْقُرْآنُ أَن يُفْتَرَى مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لاَ رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

سوره : يونس  آیه شماره : 37

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

أَوَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّ اللّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلاً لاَّ رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا

سوره : الاسراء  آیه شماره : 99

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

أَوَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّ اللّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلاً لاَّ رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا

سوره : الاسراء  آیه شماره : 99

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

وَكَذَلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَا إِذْ يَتَنَازَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِم بُنْيَانًا رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا

سوره : الكهف  آیه شماره : 21

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

وَكَذَلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَا إِذْ يَتَنَازَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِم بُنْيَانًا رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا

سوره : الكهف  آیه شماره : 21

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَن فِي الْقُبُورِ

سوره : الحج  آیه شماره : 7

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَن فِي الْقُبُورِ

سوره : الحج  آیه شماره : 7

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

سوره : السجدة  آیه شماره : 2

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

سوره : السجدة  آیه شماره : 2

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ

سوره : غافر  آیه شماره : 59

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ

سوره : غافر  آیه شماره : 59

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ

سوره : الشورى  آیه شماره : 7

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ

سوره : الشورى  آیه شماره : 7

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ

سوره : الجاثية  آیه شماره : 32

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.

وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ

سوره : الجاثية  آیه شماره : 32

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ

سوره : الطور  آیه شماره : 30

ریشه کلمه : ريب

فعل : ريب

معنی : شكّ، اضطراب، بدترين شك، تهمت، ظنّ، حاجت، تشويش دل، متزلزل، حادثه، اتفاق «مرتاب» شك كننده «ريبه» ترديد، شک، اضطراب دل «ارتياب» ترديد، مشکوک

توضیح : قرآن آن را در شك به كار برده و شايد در بعضى تهمت و اضطراب قلب نيز مراد باشد . اگر با «باء» همراه باشد به معنى تهمت زدن مى‏آيد. «ريب المنون» حوادث روزگار كه شخص را مضطرب مى‏كنند.

أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ

سوره : الطور  آیه شماره : 30

ریشه کلمه : ربب

فعل : ربّ

معنی : پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح «ارباب» جمع «ربّ» ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.

توضیح : ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مى‏گردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مى‏آيد مانند: ربّ الدار. در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41] بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مى‏شود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.