تبیان، دستیار زندگی

وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانَ قَالَ أَحَدُهُمَآ إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ

سوره : يوسف  آیه شماره : 36

ریشه کلمه : حمل

فعل : حمل

معنی : «حَمل» برداشتن، حمل کردن، تحمّل، انجام دادن، بردن، سوار کردن، بارکردن، کاري را بر عهده کسي گذاردن بار، جنين، مدّت حاملگي، بار. برداشتن بار ، حامله، باردار حِمل (به كسر اوّل) بار ظاهرى مثل باري كه بر دوش گيرند ار گناه «احتمال» برداشتن، مرتکب شدن

توضیح : حِمل (به كسر اوّل) بار ظاهرى مثل باري كه بر دوش گيرند و به اشيائي كه در باطن حمل مى‏شوند مثل فرزند در شكم، آب در ابر، ميوه بر درخت، حَمل (به فتح اوّل) گفته‏اند . حِمل به كسر اوّل بار منفصل و به فتح اوّل بار متصل است. حِمل (به كسر اوّل) بار گناه است و مانند بار بر دوش است گرچه در دنيا مجسّم و محسوس نيست،