تبیان، دستیار زندگی

لِلْفُقَرَاء الَّذِينَ أُحصِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لاَ يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِيمٌ

سوره : البقرة  آیه شماره : 273

ریشه کلمه : حصر

فعل : حصر

معنی : تنگ شدن، حبس، ممنوع ، محدود کردن «حَصَرْ» تنگى، مضيقه «حصير» بازداشتن، ممنوع، محبوس، محدود کردن، زندان «حصور» خويشتن دار، پارسا

توضیح : گفته‏اند حصور كسى است كه خود را از مشتهيّات نفس بي نياز دارد . يا كسى كه نزد زنان نيايد و آنكه در از بين بردن غريزه جنسى خود را به زحمت افكند.