• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
عضویت در خبرنامه
برای مشاهده معانی و تفاسیر هر آیه بر روی متن آیه کلیک نمایید.
سوره : البقرة  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البقرة  آیه شماره : 70
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الكهف  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الكهف  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الكهف  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الكهف  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الكهف  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الكهف  آیه شماره : 39
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الكهف  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الكهف  آیه شماره : 69
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : مريم  آیه شماره : 58
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : مريم  آیه شماره : 76
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : طه  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : طه  آیه شماره : 14
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : طه  آیه شماره : 73
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : طه  آیه شماره : 98
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : طه  آیه شماره : 114
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانبياء  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 47
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 58
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 60
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 68
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 69
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 72
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحج  آیه شماره : 75
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المؤمنون  آیه شماره : 14
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المؤمنون  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المؤمنون  آیه شماره : 91
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المؤمنون  آیه شماره : 116
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 32
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 32
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى يُغْنِيَهُمْ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَالَّذِينَ يَبْتَغُونَ الْكِتَابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ فَكَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَيْرًا وَآتُوهُم مِّن مَّالِ اللَّهِ الَّذِي آتَاكُمْ وَلَا تُكْرِهُوا فَتَيَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاء إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِّتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَن يُكْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
سوره : النور  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 39
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 41
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 44
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 46
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 50
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 55
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظَّهِيرَةِ وَمِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاء ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُم بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
سوره : النور  آیه شماره : 58
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظَّهِيرَةِ وَمِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاء ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُم بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
سوره : النور  آیه شماره : 58
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 59
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 59
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 60
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِيقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِيعًا أَوْ أَشْتَاتًا فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون
سوره : النور  آیه شماره : 61
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 63
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النور  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفرقان  آیه شماره : 41
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفرقان  آیه شماره : 68
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفرقان  آیه شماره : 70
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفرقان  آیه شماره : 70
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النمل  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النمل  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النمل  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النمل  آیه شماره : 63
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النمل  آیه شماره : 65
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النمل  آیه شماره : 87
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 70
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 71
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 72
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 77
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 77
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : القصص  آیه شماره : 82
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 20
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 44
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 60
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 61
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 62
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : العنكبوت  آیه شماره : 63
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 48
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 54
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الروم  آیه شماره : 59
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : لقمان  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : لقمان  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : لقمان  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : السجدة  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 5
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 12
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 40
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَن يَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةً لَّكَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 50
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَن يَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةً لَّكَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 50
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 51
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 51
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 52
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَى طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنكُمْ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمًا
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 53
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 57
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 59
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 69
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 73
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 73
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحزاب  آیه شماره : 73
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : سبأ  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : سبأ  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فاطر  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فاطر  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فاطر  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فاطر  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فاطر  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فاطر  آیه شماره : 44
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فاطر  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يس  آیه شماره : 47
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : يس  آیه شماره : 47
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الصافات  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الصافات  آیه شماره : 96
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الصافات  آیه شماره : 102
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الصافات  آیه شماره : 152
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : ص  آیه شماره : 65
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 20
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 36
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 37
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 42
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 61
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 62
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزمر  آیه شماره : 68
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 12
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 20
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 33
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 45
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 61
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 62
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 64
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 74
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : غافر  آیه شماره : 79
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فصلت  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : فصلت  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 44
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 46
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الشورى  آیه شماره : 51
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الزخرف  آیه شماره : 87
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الدخان  آیه شماره : 42
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجاثية  آیه شماره : 5
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجاثية  آیه شماره : 12
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجاثية  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجاثية  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجاثية  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجاثية  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاحقاف  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 34
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 35
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : محمد  آیه شماره : 38
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 14
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 20
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الفتح  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
سوره : الفتح  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحجرات  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحجرات  آیه شماره : 5
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحجرات  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحجرات  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحجرات  آیه شماره : 16
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحجرات  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحجرات  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطور  آیه شماره : 27
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النجم  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النجم  آیه شماره : 26
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحديد  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحديد  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحديد  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحديد  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحديد  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحديد  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحديد  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحديد  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 1
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 1
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 14
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 18
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المجادلة  آیه شماره : 21
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
سوره : المجادلة  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 22
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الحشر  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الممتحنة  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الصف  آیه شماره : 5
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الصف  آیه شماره : 5
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الصف  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الصف  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجمعة  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجمعة  آیه شماره : 5
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجمعة  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجمعة  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المنافقون  آیه شماره : 1
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المنافقون  آیه شماره : 1
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المنافقون  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المنافقون  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المنافقون  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المنافقون  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 4
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 6
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 13
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التغابن  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطلاق  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطلاق  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطلاق  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطلاق  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطلاق  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطلاق  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطلاق  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الطلاق  آیه شماره : 12
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التحريم  آیه شماره : 1
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التحريم  آیه شماره : 1
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التحريم  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التحريم  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التحريم  آیه شماره : 3
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التحريم  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التحريم  آیه شماره : 10
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التحريم  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الملك  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الملك  آیه شماره : 28
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : نوح  آیه شماره : 15
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : نوح  آیه شماره : 17
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : نوح  آیه شماره : 19
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الجن  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
سوره : المزمل  آیه شماره : 20
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ
سوره : المدثر  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ
سوره : المدثر  آیه شماره : 31
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : المدثر  آیه شماره : 56
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانسان  آیه شماره : 11
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانسان  آیه شماره : 30
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : النازعات  آیه شماره : 25
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التكوير  آیه شماره : 29
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الانشقاق  آیه شماره : 23
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البروج  آیه شماره : 9
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البروج  آیه شماره : 20
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاعلى  آیه شماره : 7
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الغاشية  آیه شماره : 24
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : التين  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : البينة  آیه شماره : 8
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاخلاص  آیه شماره : 1
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره : الاخلاص  آیه شماره : 2
ریشه کلمه : اله
فعل : اَله
معنی : معبود ، عبادت و پرستش کردن «اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح : گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است. اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.