تبیان، دستیار زندگی

وَيَوْمَ يِحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الإِنسِ وَقَالَ أَوْلِيَآؤُهُم مِّنَ الإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِيَ أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَليمٌ

سوره : الانعام  آیه شماره : 128

ریشه کلمه : اجل

فعل : اَجَل

معنی : مدّت و زمان معيّن ، آخر زمان و مدّت

توضیح : اَجَل مدّتى است كه براى چيزى معيّن شود. مانند اجل انسان، يعني مدّت حيات يا آخرين زمان حيات اوست. بنابراين، اجل دو معنى دارد: مدّت معيّن و آخر مدّت‏ . اجل معلّق و اجل حتمى چيست؟ مراد آن است كه انسان دو اجل دارد يكى اجل مشروط كه اگر شرطش موجود شود خواهد آمد و اِلّانه و ديگرى اجل حتمى كه بالاخره در وقتش مى‏آيد و برو برگرد ندارد، در نتيجه اجل اوّل قابل محو و اثبات و دوّمى ثابت و پايدار است.