تبیان، دستیار زندگی

إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ

سوره : يونس  آیه شماره : 4

ریشه کلمه : خلق

فعل : خلق

معنی : آفريدن، ساختن، به وجود آوردن، ايجاد مخلوق، آفريده

توضیح : اصل خلق به معنى تقدير و اندازه‏گيرى درست است و چون آفريدن توأم با اندازه‏گيرى و تقدير است لذا خلق را آفريده و آفريدن معنى مى‏كنند. هر جا كه خلق در وصف كلام به كار رود معناى كذب مى‏دهد. «اختلاق» دروغ، كذب و افترا، تهمت «خُلق» عادت، طبع، مروّت، دين ، اخلاق«خلاق»: نصيب خوب، فضيلتى كه با اخلاق خوب بدست آيد.

قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ قُلِ اللّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ

سوره : يونس  آیه شماره : 34

ریشه کلمه : خلق

فعل : خلق

معنی : آفريدن، ساختن، به وجود آوردن، ايجاد مخلوق، آفريده

توضیح : اصل خلق به معنى تقدير و اندازه‏گيرى درست است و چون آفريدن توأم با اندازه‏گيرى و تقدير است لذا خلق را آفريده و آفريدن معنى مى‏كنند. هر جا كه خلق در وصف كلام به كار رود معناى كذب مى‏دهد. «اختلاق» دروغ، كذب و افترا، تهمت «خُلق» عادت، طبع، مروّت، دين ، اخلاق«خلاق»: نصيب خوب، فضيلتى كه با اخلاق خوب بدست آيد.

قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ قُلِ اللّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ

سوره : يونس  آیه شماره : 34

ریشه کلمه : خلق

فعل : خلق

معنی : آفريدن، ساختن، به وجود آوردن، ايجاد مخلوق، آفريده

توضیح : اصل خلق به معنى تقدير و اندازه‏گيرى درست است و چون آفريدن توأم با اندازه‏گيرى و تقدير است لذا خلق را آفريده و آفريدن معنى مى‏كنند. هر جا كه خلق در وصف كلام به كار رود معناى كذب مى‏دهد. «اختلاق» دروغ، كذب و افترا، تهمت «خُلق» عادت، طبع، مروّت، دين ، اخلاق«خلاق»: نصيب خوب، فضيلتى كه با اخلاق خوب بدست آيد.

أَمَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَمَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاء وَالْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

سوره : النمل  آیه شماره : 64

ریشه کلمه : خلق

فعل : خلق

معنی : آفريدن، ساختن، به وجود آوردن، ايجاد مخلوق، آفريده

توضیح : اصل خلق به معنى تقدير و اندازه‏گيرى درست است و چون آفريدن توأم با اندازه‏گيرى و تقدير است لذا خلق را آفريده و آفريدن معنى مى‏كنند. هر جا كه خلق در وصف كلام به كار رود معناى كذب مى‏دهد. «اختلاق» دروغ، كذب و افترا، تهمت «خُلق» عادت، طبع، مروّت، دين ، اخلاق«خلاق»: نصيب خوب، فضيلتى كه با اخلاق خوب بدست آيد.

أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ

سوره : العنكبوت  آیه شماره : 19

ریشه کلمه : خلق

فعل : خلق

معنی : آفريدن، ساختن، به وجود آوردن، ايجاد مخلوق، آفريده

توضیح : اصل خلق به معنى تقدير و اندازه‏گيرى درست است و چون آفريدن توأم با اندازه‏گيرى و تقدير است لذا خلق را آفريده و آفريدن معنى مى‏كنند. هر جا كه خلق در وصف كلام به كار رود معناى كذب مى‏دهد. «اختلاق» دروغ، كذب و افترا، تهمت «خُلق» عادت، طبع، مروّت، دين ، اخلاق«خلاق»: نصيب خوب، فضيلتى كه با اخلاق خوب بدست آيد.

قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

سوره : العنكبوت  آیه شماره : 20

ریشه کلمه : خلق

فعل : خلق

معنی : آفريدن، ساختن، به وجود آوردن، ايجاد مخلوق، آفريده

توضیح : اصل خلق به معنى تقدير و اندازه‏گيرى درست است و چون آفريدن توأم با اندازه‏گيرى و تقدير است لذا خلق را آفريده و آفريدن معنى مى‏كنند. هر جا كه خلق در وصف كلام به كار رود معناى كذب مى‏دهد. «اختلاق» دروغ، كذب و افترا، تهمت «خُلق» عادت، طبع، مروّت، دين ، اخلاق«خلاق»: نصيب خوب، فضيلتى كه با اخلاق خوب بدست آيد.

اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

سوره : الروم  آیه شماره : 11

ریشه کلمه : خلق

فعل : خلق

معنی : آفريدن، ساختن، به وجود آوردن، ايجاد مخلوق، آفريده

توضیح : اصل خلق به معنى تقدير و اندازه‏گيرى درست است و چون آفريدن توأم با اندازه‏گيرى و تقدير است لذا خلق را آفريده و آفريدن معنى مى‏كنند. هر جا كه خلق در وصف كلام به كار رود معناى كذب مى‏دهد. «اختلاق» دروغ، كذب و افترا، تهمت «خُلق» عادت، طبع، مروّت، دين ، اخلاق«خلاق»: نصيب خوب، فضيلتى كه با اخلاق خوب بدست آيد.

وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

سوره : الروم  آیه شماره : 27

ریشه کلمه : خلق

فعل : خلق

معنی : آفريدن، ساختن، به وجود آوردن، ايجاد مخلوق، آفريده

توضیح : اصل خلق به معنى تقدير و اندازه‏گيرى درست است و چون آفريدن توأم با اندازه‏گيرى و تقدير است لذا خلق را آفريده و آفريدن معنى مى‏كنند. هر جا كه خلق در وصف كلام به كار رود معناى كذب مى‏دهد. «اختلاق» دروغ، كذب و افترا، تهمت «خُلق» عادت، طبع، مروّت، دين ، اخلاق«خلاق»: نصيب خوب، فضيلتى كه با اخلاق خوب بدست آيد.