تبیان، دستیار زندگی

أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَـذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 165

ریشه کلمه : نفس

فعل : نفس

معنی : ذات، روح، تأكيد، ذات، خون، تمايلات، غرائز، دل، قلب، انسان، بشر، ادراک، فکر، شخص، نفر، گسترش، توسعه «انفس» جمع آن «تنافس» مسابقه، رقابت، سبقت گرفتن، «تنفٌّس» نفس کشيدن، طلوع صبح، پراکنده شدن روشنايي روز

توضیح : تنفس عبارت است از گسترش و توسعه يافتن. «تنافس» به معنى مسابقه دو نفس در رسيدن به چيز مطلوب است به قول راغب آن مجاهده نفس است در رسيدن و شبيه شدن به فضلاء بى آنكه ضررى بديگرى برساند. نفس (بروزن فلس) در اصل به معنى ذات است. نفس در قرآن مجيد در چند معنى بكار رفته كه نقل مى‏شود: 1- روح. مثل [زمر:42]. 2- ذات و شخص. مثل [بقره:48]. 3- تمايلات نفسانى و خواهشهاى وجود انسان و غرائز او با [يوسف:53]. [شمس:8-7]. ظاهرا وجدان و درك آدمى مراد است 4- قلوب و باطن. [اعراف:205]. [احزاب:37]. 5- بشر اولى [نساء:1]. [انعام:98]. [اعراف:189]. [زمر:6].