تبیان، دستیار زندگی

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَى بِالأُنثَى فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاء إِلَيْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِكَ تَخْفِيفٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ

سوره : البقرة  آیه شماره : 178

ریشه کلمه : ادي

فعل : اَداء

معنی : دادن و رساندن، دادن حق به صاحب حق، رد امانت و جزيه

توضیح : قرآن مجيد فقط در دادن حق و رد امانت بكار برده نه در مطلق دادن چيزى.