تبیان، دستیار زندگی

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا

سوره : الفتح  آیه شماره : 18

ریشه کلمه : ثوب

فعل : ثوب

معنی : بازگشتن، اجتماع، جمع شن، «ثَوب» لباس، و «ثياب» جمع آن «اثابة» پاداش، جزاي خير، جزا دادن،

توضیح : لباس را بدان جهت «ثوب» گويند كه بافته شده و به حالتي كه در نظر بود رجوع كرده است زيرا در ابتدا از بافتن پارچه، لباس در نظر بود. «مثابّه» محل كسب ثواب، محلى كه مردم به آن رجوع مى‏كنند مى‏روند و بر ميگردند.