تبیان، دستیار زندگی

يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَـذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَمَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ

سوره : المائدة  آیه شماره : 41

ریشه کلمه : هود

فعل : هَوْد

معنی : برگشتن، رجوع ، توبه، يهودي شدن، داخل شدن به دين يهود، يهوديان

توضیح : هُود: (به ضم ه) به معنى يهود است [بقره:111]. طبرسى فرموده: درباره اين لفظ سه قول است: 1- جمع هائد است. مثل عائذ و عوذ مذكر و مونث در آن يكسان است و آن به معنى تائب و توبه کننده است. 2- مصدر است و به فرد و جمع صلاحيت دارد. 3- اصل آن يهود است و ياء آن حذف شده است.