تبیان، دستیار زندگی

حسين عليه السلام يک درس بزرگتر از شهادتش هم به ما داده است ، و آن نيمه تمام گذاشتن حج و به سوي شهادت رفتن است ؛ حجي که همه اسلافش ، اجدادش ، جدش و پدرش براي احياي اين سنت ، جهاد کردند. اين حج را نيمه تمام مي گذارد و شهادت را انتخاب مي کند ؛ مراسم حج را به پايان نمي برد ، تا به همه حج گزاران تاريخ ، نمازگزاران تاريخ ، مومنان به سنت ابراهيم ، بياموزد که اگر"امامت" نباشد ، اگر هدف نباشد ، اگر حسين نباشد و اگر يزيد باشد ، چرخيدن بر گرد خانه خدا ، با خانه بت ، مساوي است . در آن لحظه که حسين ، حج را نيمه تمام گذاشت و آهنگ کربلا کرد ، کساني که همچنان به طواف – در غيبت حسين – ادامه دادند ، مساوي هستند با کساني که در همان حال ، بر گرد کاخ سبز معاويه در طواف بودند ، زيرا ، شهيد که حاضر است ، در همه صحنه هاي حق و باطل ، در همه جهادهاي ميان ظلم و عدل ، شاهد است ، حضور دارد ، مي خواهد با حضورش اين پيام را به همه انسانها بدهد که : وقتي در صحنه نيستي ، وقتي از صحنه حق وباطل زمان خويش غايبي ، هر کجا که خواهي باش ! در غيبت فرزند حسين عيله السلام بنگر که به گرد کدام خانه مي گردي...