تبیان، دستیار زندگی

مامان و بابا داشتند تلویزیون تماشا می کردند که مامان گفت:"من خسته ام و دیگه دیروقته، می رم که بخوابم" مامان بلند شد،به آشپزخانه رفت و مشغول تهیه ساندویچ های ناهارفردا شد،سپس ظرف ها را شست،برای شام فردا از فریزر گوشت بیرون آورد،قفسه ها را مرتب کرد، شکرپاش را پرکرد،ظرف ها را خشک کردو در کابینت قرار دادوکتری را برای صبحانه فردا ازآب پرکرد.بعدهمه لباس های کثیف رادرماشین لباسشویی ریخت،پیراهنی را اتوکردودکمه لباسی را دوخت...

اسباب بازی های روی زمین راجمع کردودفترچه تلفن را سرجایش درکشوی میز برگرداند.گلدان ها را آب داد،سطل آشغال اتاق را خالی کردو حوله خیسی را روی بند انداخت.بعد ایستادو خمیازه ای کشید. کش وقوسی به بدنش دادو به طرف اتاق خواب به حرکت درآمد،کنار میز ایستادو یادداشتی برای معلم نوشت ،مقداری پول را برای سفر شمردوکنارگذاشت و کتابی را که زیر صندلی افتاده بود برداشت.بعد کارت تبرکی را برای تولدیکی از دوستان امضا کردو در پاکتی گذاشت، آدرس را روی آن نوشت و تمبر چسباند؛ مایحتاج را نیز روی کاغذ نوشت و هردورا درنزدیکی کیف خودقرارداد.

باباگفت: "فکرکردم گفتی داری می ری بخوابی" و مامان گفت:" درست شنیدی دارم میرم."

پس ازآن به تک تک بچه ها سرزد،چراغ ها راخاموش کرد،لباس های به هم ریخته را به چوب رختی آویخت، جوراب های کثیف را درسبد انداخت،با یکی از بچه ها که هنوز بیداربودو تکالیفش را انجام می داد گپی زد،ساعت را برای صبح کوک کرد، لباس های شسته را پهن کرد،جا کفشی را مرتب کردو شش چیز دیگررابه فهرست کارهای مهمی که باید فردا انجام دهد،اضافه کرد.سپس به دعاو نیایش نشست.

درهمان موقع بابا تلویزیون راخاموش کردو بدون اینکه شخص خاصی مورد نظرش باشد گفت: " من میرم بخوابم" و بدون توجه به هیچ چیز دیگری، دقیقاً همین کارراانجام داد!!!!!!!!!!!

امام محمد باقر از امیر المومنین (ع) روایت فرموده: هنگامی كه آیت الكرسی نازل شد رسول خدا (ص) فرمود آیه الكرسی آیه ای است كه از گنج عرش نازل شده و زمانی كه این آیه نازل گشت هر بتی كه در جهان بود با صورت به زمین خورد.

در این زمان ابلیس ترسید و به قومش گفت :"امشب حادثه ای بزرگ اتفاق افتاده است باشید تا من عالم را بگردم و خبر بیاورم.

ابلیس عالم را گشت تا به شهر مدینه رسید مردی را دید و از او سوال كرد: " دیشب چه حادثه ای اتفاق افتاد"

مرد گفت "رسول خدا فرمود:" آیه ای از گنج های عرش نازل شد كه بت های جهان به خاطر آن   آیه همگی با صورت به زمین خوردند. ابلیس بعد از شنیدن حادثه به نزد قومش رفت و حادثه را به آن ها خبر داد.

آیت الكرسی سید آیات قرآن

پیامبر به حضرت علی (ع) فرمود: " یا علی ! من سید عربم-مكه سید شهر هاست- كوه سینا سید همه كوه هاست- جبرئیل سید همه فرشتگان است – فرزندانت سید جوانان اهل بهشتند- قرآن سید همه كتاب هاست – بقره سید همه سوره های قرآن است – ودر بقره یك آیه است كه آن آیه 50كلمه دارد و هر كلمه 50 بركت دارد و آن آیت الكرسی است.

پا داش كسی كه آیت الكرسی را زیاد می خواند

عبدالله بن عوف گفته است:" شبی خواب دیدم كه قیامت شده است و من را آوردند و حساب من را به آسانی بررسی كردند. آنگاه مرا به بهشت بردند و كاخ های زیادی به من نشان دادند. به من گفتند: درهای این كاخ را بشمار ؛ من هم شمردم 50 درب داشت.

بعد گفتند: خانه هایش را بشمار. دیدم 175 خانه بود. به من گفتند این خانه ها مال توست. آن قدر خوشحال شدم كه از خواب پریدم و خدا را شكر گفتم.

صبح كه شد نزد ابن سیرین رفتم و خواب را برایش تعریف كردم.

 او گفت : معلوم است كه تو آیه الكرسی زیاد می خوانی. گفتم : بله ؛ همین طور است. ولی تو از كجا فهمیدی. گفت برای اینكه این آیه 50 كلمه و 175 حرف دارد. من از زیركی حافظه او تعجب كردم. آنگاه به من گفت : هر كه آیه الكرسی را بسیار بخواند سختی های مرگ بر او آسان می شود

گویی زخُمّ مِهر تو، لب ترنکرده ایم             این باده را نخورده و باور نکرده ایم

مردافکن است باده مهرتو، لیک ما           زین باده هیچ گاه به ساغر نکرده ایم

جزمُهروگِل که برسرو بر جبهه سوده ایم       خاکی دگر زکوی تو برسرنکرده ایم

درعشق، از صُوَر به معانی نرفته ایم       درمِهر، کارمیثم و قنبر نکرده ایم

خود را فریفتیم بدین دلخوشی که ما     بی حرمتی به پورپیمبر نکرده ایم

رگهای ما زخون تو خالی است، وین شگفت       یک سطرمازخون تو ازبرنکرده ایم

یک عمر همچو ابربه سوگت گریستیم      یک لحظه با حماسه تو سرنکرده یم

کار حماسه تو گُل آفرینش است

تارستخیز خون تو سرمشق  بینش است

ای فرزند آدم همه چیزها را برای تو آفریدم و تو را برای خودم 

صورتگر نقاشم هر لحظه بتی سازم

             وانگه همه بت هارا در پیش تو اندازم

صد  نقش بر انگیزم  با  روح  در امیزم

             چون نقش تو را بینم درآتشش اندازم

تو ساقی خماری یا دشمن هشیاری

            یا آنکه کنی ویران هر خانه که میسازم

جان ریخته شد بر تو؛آمیخته شد با تو

          چون بوی تودارد جان؛جان را هله بنوازم

هر خونکه زمن روید؛با خاک تو میگوید

                 با مهر تو همرنگم:با عشق تو انبازم

درخانه آب و گل؛بی توست خراب این دل

                      یا خانه درآ جانا یا خانه  بپردازم

امام صادق(ع):

 ۲رکعت نماز در دل شب برای من از دنیا و آنچه در دنیاست بالاتر است

امام علی(ع) می فرمایند:

کسی که محبت دنیا در دلش خانه کرده؛چگونه مدعی محبت خداست؟؟؟

                        =========================

تا ذره ای محبت غیرخدا در دل باشد؛محال است انسان به چیزی از اسرار الهی دست یابد

آیا راست می گویی؟!آیاهوای نفس نداری؟!آیابه غیر خدا توجهی نداری؟!

همین خانه ای را که داری مکان

                            بود  خاک  و  خشتش  تن  مردگان

قوی  پنجگان  ؛  مردمان     غیور

                           شدند  عاقبت  طعمه  مار   و  مور

تو هم گر به اعضای خود بنگری

                          شوی   خشت   بر   خانه    دیگری

بیا   با  خداوند   عالم    بساز

                         که هم چاره سوزاست وهم چاره ساز

در حالی که تو به خداوند محتاجی

                           خداوند عاالا   ای  نفس  با  تو  کار دارم
                                شکایتها  ز   تو   بسیار   دارم
چنان  اندر  خطایا غرقه گشتی
                               که  حتی  از  بیانش  عار   دارم
من   از   آثار   زنجیر    گناهان
                               به پشت  و  گردنم   آثار    دارم
گلستان  دلم  دست  تو  دادم
                               کنون ره توشه باخود خوار  دارم
پشیمانم که در این راه سنگین
                               سگی  چون  تو  کنار  یار   دارم
به   بازار     مکافاتم     روانم
                               ولی من شرم از این دیدار دارم شق توست!!!