بین الملل > خاورمیانه - رابرت فیسک: من نیز از اینکه مردانی مسلح در اب های بین المللی مسافران شناوری را بکشند و انهایی را که مقاومت کردند به گروگان بگیرند، خشمگین شدم.
البته من درباره دزدان دریایی سومالی سخن می گویم که کشتی های غربی را در اقیانوس ارام سرقت می کنند.
اما درباره اقدام اسرائیل یک تفاوت وجود دارد و ان اینکه اسرائیلی ها دراین اقدام خود باج خواهی نکردند. انها فقط می خواهند توجه خبرنگاران را جلب کنند و در جنگی تبلیغاتی با انها پیروز شوند.
هنوز یک هفته از زمانی که "کماندوهای" اسرائیلی به کشتی ترکی که کمک های خود را به غزه می اورد، نمی گذرد، حمله ای که در ان 9 نفر از مسافران این کشتی کشته شدند؛ اما در پایان این هفته این مسافران به "صلح طلبان مسلح و یهودی ستیز" تبدیل شده اند.
خانواده های ترک گفتند که جوانانشان خواستار شهادت بودند -این چیزی است که بیشتر خانواده های ترک ممکن است اگر وابستگانشان با گلوله اسرائیلی ها کشته شوند، به زبان اورند-و این نکته به عنوان مدرکی در اثبات جهادگرا بودن این فعالان به کار گرفته شده است. تبلیغات موثر واقع می شود.
ما حتی یک فریم فیلم از معترضان ندیده ایم زیرا اسرائیلی ها همه چیز را ضبط کردند. کسی نیست که به ما بگوید اگر این کشتی ترک چنین مردان جسوری را با خود حمل می کرد، چطور نقشه های هولناک انها برای کمک به "تروریست های" غزه پیش از عزیمت این کشتی از ترکیه کشف نشد.
من شخصا از این کشتار در کشتی ترک کاملا حیرت زده نشدم. من در لبنان این اوباش گری نظامی را در شلیک کردن به غیرنظامیان مشاهده کرده ام. من انها را دیده ام که کشتار صبرا و شتیلا را به تماشا نشسته اند. من در زمانی که قتل عام قانا به دست تفنگداران اسرائیلی اتفاق می افتاد، حاضر بودم. در ان زمان صد و شش کشته غیرنظامی که بیش از نیمی از انها کودک بودند در رسانه های اسرائیلی تروریست خوانده شدند. شیمون پرز گفت در بین این کشته ها تروریست هایی بودند که ادعایی کاملا دروغ بود.
اما چه کسی اهمیت می دهد؟ در قتل عام دوم قانا نیز 1300 فلسطینی که بیشتر کودک بودند کشته شدند و ... انگاه زمانی که به گزارش گلدستون می رسیم که سربازان اسرائیلی (و نیز حماس) را به ارتکاب جنایت جنگی درغزه متهم می کند، این گزارش به عنوان اقدامی ضد یهودی محکوم می شود.
اگر کمی پیش تر بیاییم قتل یکی از مسئولان حماس به دست موساد را مشاهده می کنیم که اسرائیل برای انجام دادن ان از نوزده گذرنامه جعلی از کشورهای مختلف و از جمله انگلیس استفاده کرد. اما دیوید میلیبند وزیر خارجه وقت این کشور پاسخی اسف بار به ان داد.
او ان را یک "حادثه" خواند و نه قتل یک فرد در دوبی. نکته جالب در همه اینها این است که بسیاری از خبرنگاران غربی که درباره غزه و کشتی های امدادی می نویسند، همچون خبرنگاران اسرائیلی این اخبار را پوشش می دهند که ازاین کشتار به عنوان اقدامی جسورانه یاد می کنند.
