به نام خداوند بخشنده ومهربان حامی ایران وایرانیان
این مطلب رو موقعی مینویسم كه تنها چند دقیقه از سال تحویل گذشته
سر سفر ه به یك چیزی پی بردم اینكه بهار فقط یك نقطه داره واون نقطه سراغاز هست
اغاز سال یكهزارو سیصدو هشتادو هشت هجری شمسی و
اغاز سال اصلاح الگوی مصرف رو به همه ی كسانی كه این مطلب رو میخوانن تبریك میگم
خدایا صد هزار مرتبه شكرت
اردیبهشت ماه
یعنی زمان دلبری دختر بهار
كز تك چراغ لاله چراغانی است باغ
وز از غنچه های سرخ
تك تك میان سبزه ، فروزان بود چراغ
وانگه كه عاشقانه بپیچد به دلبری
بر شاخ نسترن
نیلوفری سفید
اید مرا به یاد كه :نیلوفر منی
در خاطر منی
ان صبح ها كه گرمی جانبخش افتاب
چون نشئه ی شراب ،دود در میان پوست
ان شبی كه رهگزری مست و نغمه خوان
دل میبرد به بانگ خوش اهنگ :دوست ،دوست –
درباور منی
هر سال چون سپاه زمستان فرار سید
از راه های دور
در بامداد سرد كه بر ناودان كوی
قندیلهای یخ
دارد شكوه و جلوه ی اویزه ی بلور .
ان لحظه ها كه رقص كند برف در فضا
.همچون كبوتری
وانگه برای یوسه نشینند مست وشاد
پروانه های برف به مژگان دختری
در پیش دیده ی من و در نظر منی
هر روز نیمه ابری پاییز دلپسند
كز تند باد ها
با دست هر درخت
صد ها هزار برگ زهر سو چو پول زرد
رقصنده در هواست
و ان روزها كه در كف این ابی بلند
خورشید نیمروز
چون سكه ی طلاست
تنها تویی تویی تو كه روشنگر منی
د ر خاطر منی
در موسم بهار
كز مهر بامداد
تكدختر نسیم
مشاطه وار موی مرا شانه می كند
اندم كه ئشاخ پر گل باغی به دست باد
خم می شود كه بوسه زند بر لبان من
وانگا نرم نرم
گلهای خویش را به سرم دانه میكند
انلحظه ای رمیده زمن !در بر منی
هر شامگه كه جامه ی نیلین اسمان
پولك نشان زنقش هزاران ستاره است
هر شب كه مه چو دانه ی الماس بی رقیب
بر گوش شب به جلوه، چنان گوشواره است
ان بوسه ها وزمزمه های شبانه را
یاد اومر منی
ای رفته از برم به دیاران دور دست
با هر نگین اشك به چشم تر منی
هر جا كه عشق هست صفا هست بوسه هست
مادر مرا ببخش
فرزند خشمگین و خطاكار خویش را
مادر ، حلال كن كه سراپا ندامت است
با چشم اشكبار ز پیشم چو میروی
سر تا به پای من
غرق ملامت است
بعد از خدا خدای دل و جان من تویی
من بنده ای ، كه بار گنه میكشم به دوش
تو ان فرشته ای كه مهرت سرشته اند
چشم از گناه كاری فرزند خود بپوش
