تبیان، دستیار زندگی

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید معشوق همین جاست بیایید بیایید

معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار در بادیه سرگشته شما در چه هوایید



گر صورت بی​صورت معشوق ببینید هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید




ده بار از آن راه بدان خانه برفتید یک بار از این خانه بر این بام برآیید



آن خانه لطیفست نشان​هاش بگفتید از خواجه آن خانه نشانی بنمایید



یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدیت یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید




با این همه آن رنج شما گنج شما باد افسوس که بر گنج شما پرده شمایید







اى فرزندان آدم جامه خود را در هر نمازى برگیرید و بخورید و بیاشامید و[لى] زیاده‏روى مکنید که او اسرافکاران را دوست نمى‏دارد اعراف آیه 31



و چون بخواهیم شهرى را هلاک کنیم خوشگذرانانش را وا مى‏داریم تا در آن به انحراف [و فساد] بپردازند و در نتیجه عذاب بر آن [شهر] لازم گردد پس آن را [یکسره] زیر و زبر

سوره اسرا آیه 16

و

قسمت دوم این داستان

عشق یعنی: دیدن نادیده ها

عشق یعنی: چیدن ناچیده ها

عشق یعنی: دفدف و آواز و شور

عشق یعنی: هم نسیم و آب و نور

عشق یعنی: گرده ی هستی شدن

تاک و خم در رقص از مستی شدن

عشق یعنی که: رهایم کن! برو!

عشق یعنی:رو! ولی بی من مرو!

عشق باشد پهنه ی پرواز جان

عشق یعنی : هستی آواز خوان

عشق می گوید که: زیبایی جهان

نیست جز زیباشدن هرگز در آن

عشق دیدار گل و بلبل بود

هستی در شور و در غلغل بود

عشق یعنی: لیلی مجنون شده

سوی صحرا نزد آن بی چون شده

بیستون خواند که: نسرین آمده

کوهکن برخیز! شیرین آمده

عشق آن خنیای بی تن پوش جان

های و هوی آن دم گلپوش جان

عشق یعنی آن دم بی چند و چون

لحظه ی دیدار پنهان و برون

عشق باشد شادی شادانه ها

بازی خورشید و گل، پروانه ها

عشق یعنی: بال پرواز توام

آن رباب مست آواز توام

عشق یعنی: جان جان جان دوست

هرچه هستم، هستی ام، قربان اوست

عشق یعنی: کوچه ای یاس و انار

یک دریچه، انتظار یک سوار

عشق رنگ عطر دستنبوی اوست

عشق عطر رنگ حال روی اوست

در زندگی طوری باش که انانکه خدا را نمی شناسند ،تورا که می شناسند خدا را بشناسند!
                                                               (دکتر شریعتی)

این عکس یک پیرمرد و پیر زن عاشق هست.
به دلیل اینکه مرد در جوانی کوچکتر از زن بوده برای زندگی با هم به جنگل میزنند و در غار زندگی میکنند.
مرد عاشق برای اینکه همسرش بتواند به راحتی از پله پایین بیاید
در مدت 50 سال  6000 هزار پله با دستان خود ساخت.
اما این زوج عاشق هفته پیش فوت کردند

پیشنهاد میکنم داستانشون رو بخونید.

داستان عشق عجیب و غریب یک مرد و زن چینی، اخیرا رسانه ای شده است و توجه زیادی به خود جلب کرده است.

بیش از پنجاه سال پیش، «لیو» که یک جوان 19 ساله بود، عاشق یک زن 29 ساله بیوه به نام «ژو» شد. در آن زمان عشق یک مرد جوان به یک زن مسنتر، غیراخلاقی بود و پسندیده نبود.

برای جلوگیری از شایعات این زوج تصمیم گرفتند، کنند و در غاری در استان ژیانگجین زندگی کنند. در اول زندگی مشترک آنها بیچیز بودند، نه دسترسی به برق داشتند و نه غذایی، طوری که مجبور بودند از گیاهان و ریشه درختان تعذیه کنند و روشنایی خود را با یک چراغ نفتی تأمین کنند.

در دومین سال زندگی مشترک، «لیو»، کار خارقالعادهای را شروع کرد، او با دست خالی شروع به کندن پلکانهایی در دل کوه کرد، تا همسرش بتواند به آسانی از کوه پایین بیاید، او این کار را پنجاه سال ادامه داد.

نیم قرن بعد در سال 2001، گروهی از مکتشفین، در کمال تعجب این زوج پیر را همراه شش هزار پله کنده شده با دست پیدا کردند.

هفته پیش «لیو» در 72 سالگی در کنار همسرش فوت کرد. «ژو» روزهای زیادی در کنار تابوت همسرش سوگوار بود.

دولت چین تصمیم گرفته که «پلکان عشق» و محل زندگی این زوج را حفظ کند و آن را تبدیل به یک موزه کند.

بنای تاریخی - مذهبی مسجد کبود که مربوط به دوران قراقویونلوهاست، در ضلع شمالی خیابان امام تبریز و در همسایگی موزه ی آذربایجان شرقی قرار دارد و بر اساس سنگ نبشته ی سر در این بنا - که قبلا روکش طلا داشته - ساخت آن در سال 870 (هـ ق.) یعنی در زمان سلطنت «جهانشاه بن قره یوسف» و با نظارت «صالحه خاتون» دختر جهانشاه و به سرکاری «عز الدین قاپوچی»، به پایان رسیده است.

بنای مسجد شامل سردر، شبستان بزرگ و کوچک و مقبره می باشد که سردر آن رو به شمال واقع شده و در کنار آن ستون هایی متصل به بنا به شکل مارپیچ بالا رفته و در قسمت فوقانی هلال بیضی شکلی وجود دارد.

پس  از سردر و دهلیز واقع در پشت آن شبستان بزرگ مسجد به ابعاد 16.5 متر قرار گرفته که در سه طرف شمالی و غربی و شرقی آن شبستان رواقی به عرض  4.40 متر باطاق های ضربی و گنبدهای کم خیز وجود دارد.

شبستان کوچک که در سمت جنوب بنا قرار گرفته و در حکم مکانی خصوصی و مقبره ی سلطنتی در نظر گرفته شده بوده است که با قطعات سنگ مرمر ازاره بندی شده و آیت قرآنی به خط زیبای ثلث برجسته، زینت بخش بالای سنگ هاست.

کاشی کاری های آن به رنگ لاجوردی و بیشتر شش ضلعی می باشد و همه ی سطح سقف آن (نقاشی با آب طلا) بوده و کف شبستان کوچک نیز به احتمال زیاد مرمرین بوده است. آرامگاه جهانشاه و همسرش نیز در همین شبستان و در داخل سرداب قرار دارد.

مسجد کبود در پیرامون خود دارای میان سرای پهناوری بوده که مجموعه ای از ساختمان ها، از جمله مدرسه، گرمابه، خانقاه و کتابخانه در آن وجود داشته که اکنون آثاری از آن ها به جای نمانده است. اکنون در اطراف مسجد کبود بوستانی به نام خاقانی ساخته شده است.

خصوصیت بارز و شهرت وافر مسجد کبود در کنار معماری ویژه ی تلفیقی و اعجاب انگیز آن بیشتر به خاطر کاشیکاری معرق، تلفیق آجر و کاشی، اجرای نقوش پرکار در حد اعجاز آن می باشد که زینت بخش سطوح داخلی و خارجی بنا بوده و با توجه به این عظمت و زیبایی فوق العاده لقب «فیروزه ی اسلام» یافته است.

در بالای حاشیه های عریض طاقچه ها، سنگ نبشته ی اصلی بنا قرار گرفته که بالای این سنگ نبشته نیز نوشته های کوتاهی با خطوط نسخ و ثلث و کوفی در بین طرح های مختلف گل و بوته ی اسلیمی و اشکال مختلف هندسی جا داده شده است و همه ی آن ها اثر هنری «محمد بن نعمت الله بواب» خوشنویس مشهور آذربایجانی قرن نهم است.
مسجد دارای دو مناره ی بلند و باریک در منتهی الیه شرق و غرب ضلع شمالی است. و در بالای پشت در ورودی بنا این بیت شعر به خط ثلث نوشته شده است :

کردار بیار و گرد گفتار مگرد           چون کرده شود، کار بگوید که که کرد

نقش و نگار کاشی معرق مسجد شامل گره بندی های هندسی، گل و بوته ی اسلیمی، ختایی و سنگ نبشته های مختلف است.

«تاورنیه» در سال  1046 هـ ق. می نویسد :

«… بنای مسجد کبود بسیار عالی تر از مساجد  دیگر می باشد. گنبد این بنا از طرف داخل با آجرهای کوچک مربع از کاشی های الوان مختلف گل و بوته موزائیک  شده که در میان آنها به تناسب جملات و آیات عربی گنجانیده و بقدری خوب به هم اتصال داده اند که گویا یک پرده ی نقاشی است ...»

«مادام  دیولافوا» نیز در قرن 15 میلادی می نویسد :

«... بهترین نمونه ی ابنیه ی قدیمی تبریز مسجد کبود است. عظمت بنا و ظرافت معماری و کاشیکاری آن همه  حیرت آور است. این مسجد حیاط بزرگی داشته که در اطراف آن طاق نماهای جالب توجهی بوده و مرکز آن حوض بزرگی برای وضوگرفتن وجود داشته  است ...»

این  مسجد در سال 1193 هـ ق. در اثر زلزله ویران شد که از این بنای عظیم و نفیس فقط سردر و چند جرز پایه های شبستان باقی مانده بود که در سال های 1318 و 1319 بعد از 8 سال ثبت تاریخی، تعمیراتی در طاق و سردر شمالی آن به عمل آمد و در سال های بعد از انقلاب نیز با بودجه و نظارت انجمن آثار ملی و سازمان  ملی حفاظت آثار باستانی سابق و توسط استاد «رضا معماران» معمار هنرمند تبریزی دوباره بازسازی  شد.

این اثر تاریخی در سال 1310 خورشیدی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

خدایا!   

  به هر که دوست داری بیاموز که عشق از زندگی کردن بهتر است؛ و به هر کس که دوست تر می داری بچشان که دوست داشتن از عشق برتر.

خدایا!  

   چگونه زیستن را تو به من بیاموز؛ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

خدایا!

     عقیده ی مرا از دست عقده ام مصون

                                                                         دکترعلی شریعتی

القلبُ حَرَمُ اللَّهِ ، فلا تُسْکِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَیرَ اللَّهِ .... دل ، حرم خداست ، پس ، جز خدا را در حرم خدا جاى مده !

                                                              (امام صادق علیه السلام)