تبیان، دستیار زندگی

قطر تامین‌کننده مالی فیلم موهن به پیامبر مکرم اسلام

شهید عباس مجازی 

عضو اطلا عات عملیات لشکر25 کربلا 

شهادت1365/12/17-بعد از عملیات والفجر 8 دز بیمارستان 

محل دفن :گلزار شهدای شایستگان امیرکلاه بابل

وافجر8 مجروح شده بود برده بودنش یکی از بیمارستانهای شیراز. حافظه اش 

رو از دست داده بود.کسی رو نمی شناخت حتی اسمش رو یادش  رو   هم 

فراموش کرده بود. پرستاران یکی یکی اسمهارو می گفتند بلکه عکس العمل

نشان بده. 

به اسم ابوالفضل که می رسیدن شروع می کرد به سینه زدن . خیال کردند

اسمش ابوالفضل.

رفته بودم یکی از بیمارستان های شیراز . گفتند:«اینجا مجروحی بستریه که

حافظه اش رواز دست داده . فقط می دونن اسمش ابوالفضل» رفتم دیدنش.

تا دیدم شناختمش.عباس بود .عباس مجازی.

بهشون گفتم:«این مجروح اسمش عباسه نه ابوالفضل.»گفتند:«ماهراسمی که آوردیم عکس العمل نشان نداد ام وقتی گفتیم ابوالفضل شروع کرد به سینه زدن.فکر کردیم اسمش ابوالفضل.»

عباس میون دار هیئت بود.توی سینه زنی اونقدر ابوالفضل ابوالفضل می گفت که از حال می رفت بسکه با اسم ابوالفضل سینه زده بود،این کار شده بود ملکه ذهنش. همه چیز 

رو فراموش کرده بود الا سینه زدن با شنیدن اسم ابوالفضل...

برگرفته از کتاب خط عاشقی ص 85

چفیه دانی قبله جانت کجاست؟

گردن فرزند شیر مرتضی است

                   شیعه شیری کز بهاران آمده

                   از گلستان جماران آمده

                                           شیعه شیری کین چنین مردان عشق

                                           گرد او؛پروانه اند و جان عشق

 چفیه باید بوی آزادی دهد

بوی رهبر؛بوی شمشادی دهد

               چفیه تندیس عبای رهبر است

               جانماز و فرش پای رهبر است

                              ما دعا کردیم و رهبر خواستیم

                                چون خمینی؛ نور دیگر خواستیم

                                             چشم خود را فرش پایش کرده ایم

                                               در دل شبها؛دعایش کرده ایم

                                                                   ما دعا کردیم که او منصور باد

                                                                    هر بلا از جان پاکش دور باد

ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ۞۞,ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ
ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ۞۞,ּּּּּ ּ ּ ּ ּ \____________________
ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ۞۞,ּ ּ ּ ּ ּ ּ \¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯ֹֹ\
ּ ּ ּ ۞۞ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּּ۞۞,ּּּ ּ ּ ּ\  یا امام خامنه ای ִ \
ּ ּ ּ۞۞ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּּ ּ ּּ۞۞ـּ ּ ּ ּ\__________________̲̲/_̲
ּ ּ ۞۞ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ۞۞ּ ּ ּ\¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯
ּ ּ۞۞ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ּ ۞۞ּ ּ\
ּ ـ۞۞ּ ּ ּ ۞۞ּ ּ ּ ּ۞۞ ּ ּ ּ ּ ـ۞۞ּ ּ \ּ ּ ּ ۞۞
ּ ۞۞ـּ ּ ּ ۞۞ּ ּ ּ ּ۞۞ ּ ּ ּ ـ۞۞ּּ ּ \ּ ּ ּ ּ۞۞
ּ ۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞
ּ ּ۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞۞
ֹֹֹֹ¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯\¯¯¯¯¯¯¯¯
ִ ִ ִ ִ ִ ִ ִ ִ ۞ִִ ִ ִ ִ ۞ִ۞

  روزگاریست عجیب ، آسمان آبی نیست ، رنگهای زیبا همه خاکستریند،

چشم نرگس به شقایق نگران نیست دگر ،صحبت از غیرت و ناموس و حیا نیست دگر،

آسمان ابری نیست ، قطرات باران با زمین بیگانه ، چشم دیگر ز فراق شهدا گریان نیست.

هیچ کس مرهم زخم جگر زهرا (س) نیست....

هیچ کس محرم درد و سخن مولا نیست ، غیر چاه کوفه .......

دوره ی  ارزانیست از گرانی خبری نیست دگر ، بی حیایی ارزان ،خود فروشی ارزان

و ریا از همه چیز  ارزانتر....

صحبت تلخ من امروز ندارد شنوا ، نفس باد صبا مشک فشان نیست دگر،

نیست دیگر پسری کودک سال که شود رهبر آن بت شکن کوی خمین،

نیست دیگر " دوران " وچه بد دورانیست .

"همت"  روح الله بی سر افتاده میان مجنون،

" باکری " رفت دگر و علمدار ایضا ،

رفت صیاد دل سید علی ......

چه غروبیست غریب ، چه قریب است غراب  و چه دور است پرستوی مهاجر زینجا !

روزگاریست عجیب ، نیست سهراب و اگر بود چنین میفرمود :

مردم پس کوچه آب را گل کردید ، سبزه را سوزاندید ، اشک را خشکاندید،

لااقل لاله را له نکنید ، شاید اندر دل صحرا ، مادر لاله ی گمنام به دنبال گلش می گردد.

حیف کندرلجنستان تمدن امروز ، شاعری لب به سخن بگشاید ، وز خس و خار و علف یاد کند

ولی از حضرت لاله نسراید شعری.

جنگ نرمی بر پاست ، زده شیپور جهاد ، سالها سید علی ، شهر دراشغال است،

حمله ها سنگین است . بوی گند مردار در خیابان طنین انداز است .

نیست نام لاله، در سر کوچه شهر

از تعفن عشق در بی تابیست ، شیمیای زده اند ، وضع قرمز شده است ،

بمب و موشک چه گران برسرمان می بارد ،

هجمه ی ترکش دشمن ز سر خواهرها برده چادر ها را ......

چیده غیرت ها را ..........

همه موجی شده اند، سر به دیوار تجدد همگی می کوبند .

عده ای معلولند ، اکثرا کور و کر و لال و زمین گیر شدند.

حضرت فرمانده ، مانده تنها وسط خیل عظیمی کرکس ،

سینه اش کرده سپر ، جگرش کاسه ی خون ، دست او مجروح است.

با همان دست گرفتست علم ، روح امید در او سرشارست ،

پشت بیسیم بصیرت ز دانشجویان، افسر جنگ ، علی می طلبد ،

هان عمار کجایی که تورا سید علی می طلبد.

          سید علی لب تر کند                        جان را فدایش میکنم

بهروز ساقی جانباز ۷۰ درصد نخاعی به مناسبت اعیاد شعبانیه و بزرگداشت مقام جانبازان این سروده را به همه كسانی كه هنوز با درد و رنج شیرین جانبازی می سازند و خم به ابرو نمی آورند، سروده است:

كاش من هم شیمیایی می شدم
در هوای تو هوایی می شدم
كاش «موجی» می شدم بی ادعا
غرق اوهام خدایی می شدم

دیدگانم را به «تركش» می زدم
لایق این روشنایی می شدم

می فتادم روی مین بی دست و پا
عاشق بی دست و پایی می شدم

می نهادم سر به پایت تا ابد
مرده بودم مومیایی می شدم

بین مرگ و زندگی پل می زدم
باعث این آشنایی می شدم

چون شهیدان در پگاهی دلنشین
من فدایی من فدایی می شدم

دل به دریای محبت می زدم
قطره قطره كربلایی می شدم

یاد آن روزی كه در وادی عشق
محو مردان خدایی می شدم