تبیان، دستیار زندگی

=)

بگذارید از قدیما صحبت کنیم، اون موقع که بابابزرگ ها( تازه برخی هاشون و نه همه ) با رادیو های قدیمی (اونم  نه رادیو  ملی بلکه خارجکی) یه سر و صدای اضافی رو تو خونه ها و مغازه ها آوردند.  

 تا اینکه اون روزها براشون شد خاطره و  این همه تغییر رخ داد تا حالا

دهه پنجاهی ها تو برهه ای از زندگی با یک موجود عجیب و غریب،یه جعبه جادویی آشنا شدند که تا حالا ندیده بودند و نه شنیده بودند . نه خودشون، نه اطرافیان ... حتما برای اولین بار تو خونه های عیانی هممحلی هاشون دیده بودند و تعریف هاش پخش شده بوده همه جا... دهان به دهان! ..

 

تا اینکه اون روزها براشون شد خاطره  و  این همه تغییر رخ داد تا حالا

دهه شصتی ها به دنیا که اومدن تلویزیون و رادیو تو خونه هاشون بوده حتما... اون موقع ها با یکی دوتا کانال و برنامه های کوتاه سرگرم می شدند... اون موقع ولی اسم کامپیوتر به گوششون هم نخورده بود.. تا اینکه تعریف هاش  از این طرف و اونطرف به گوششون خورد.. دهان به دهان تا نزدیکای جونی ... اونا حتی یادشونه کی اولین بار تو فامیل موبایل خرید ... کی اولین بار کامپیوتر خرید...

 

تا اینکه اون روزها براشون شد خاطره و  این همه تغییر رخ داد تا حالا

دهه هفتادی ها که به دنیا اومدن حتما 5 تا شبکه تلویزیونی بوده .. تلویزیون هرساعتی که روشن می شد برنامه داشت... خیلی چیزها رو زودتر تجربه کردند و خیلی از خاطرات اولین ها رو ندارند ... اما اونا یادشونه سرو صدای دایال  آپ رو وقتی با ذوق به اینترنت وصل می شدند ... اونا حتما یادشونه که کی اولین بار اینترنتش پرسرعت شد .. موبایلش هوشمند .. 

تا اینکه اون روزها برایشون شد خاطره و  این همه تغییر رخ داد تا حالا

  دهه هشتاد و نودی ها وقتی به دنیا اومدن همه اینا بود تقریبا دنیای  خیلی از کوچولوهای دیگه خیلی فرق می کنه با دنیای من.. حالا دیگه تا چشم باز می کنند همه اینها هست  و دنیای بدون رسانه براشون یک تصوره... بدون شک  ...

ادامه راه را نمی دونم چه خواهد شد شاید  به ازای هر ایرانی یک شبکه =)

البته به غیر از شبکه های فرا ملی

و شاید هم !

 

 *****************************************************************

شما چه خاطراتی از اولین ها دارید ؟ ورود کدوم یکی از این تغییرات براتون خاطره انگیز بوده ؟؟؟

 

سلام هیون جان 

همراه همیشگی بحث های ما ... 

من اولین تلویزیون رنگی رو یادم کی خریدیم . بچه بودم و اینقد ذوق کردم که  نگوووو =) قبلش از این تلویزیون کوچک های سیاه و سفید داشتیم از اینا که باید می رفتی از جلو کانالش رو عوض می کردی =)

بعد دیگه هیچی ..  ترم اول دانشگاه ایمیل هم نداشتیم!! در این حد =) ... با فلاپی مطلب این ور اونور می کردیم   =)
تازه جالبش اینجا بود که اوایل تصورم از کامپیوتر این دستگاههای تایپ بود که عریضه های مردم رو تایپ می کردند =) به جان خودم ... 

یا فکر می کردم اگه کامپوتر بخریم مثل این فیلم پلیسی خارجی ها یک اسم رو که بزنیم اطلاعاتش فوری می یاد . البته الان که می یاد ولی اون موقع که اینترنت باب نبود .. یعنی حدودای سال  79 - 80 از این خبرا نبود=)

به نام خدا و سلام
اول تلویزیون را بگم بعد میرم سراغ بعدیها
تو روستامون سالهای 57-58 تلویزیون فقط یک دو تا بود و برنامه هاش هم صرفا اوایل شب.با بچه های فامیل می رفتیم خونه عموی مادرم و کیف می کردیم از تماشای تلویزیون
تنها صحنه هایی که یادم هست وضعیت اسف بار سیاهپوستان آفریقای جنوبی در نظام آپارتاید
با اسب و سگ و ماشین سیاهپوستا رو دنبال می کردند
از برنامه کودک و این جنگولک بازی های امروزی خبری نبودمثل: آشپزی و ورزش صبحگاهی و خانواده و ......

سلام جناب تیچمن 
چه قدر جالب!!! همه دور هم جمع می شدند که تلویزیون ببینند... حتما کلی هم ذوق داشته! نمی دونم از این خاطرات برای بچه ها تون هم تعریف می کنید... یک وقت هایی اینقدر سریع همه چیز عوض می شه که اصلا آدم یادش می ره که یه روزی نبوده !

حالا بقیه روز رو چه کار می کردید؟ تبیان بودید ؟ :))

من تلویزیون رنگی كه خریدیم رو هم یادمه
یادش بخیر اون سیاه سفید ها رو باید میزدیم توی سرشون تا ....
اما هر كدوم از این تكنولوژی ها كه وارد خونه میشه لذت بخشه 

سلام آذر خانوم 

خوش اومدید =)

حالا چرا می خندید؟ از اینکه با تلویزیون کشتی می گرفتید خوشحالید ؟ =)

تازه من یادمه که اولین بار داییم که موبایل داشت اندازه این بی سیم ها بود و ما چه حالی می کردیم وقتی می گرفتیم دستمون =) یه عظمتی داشت ...

سلام
متنش خیلی شبیه به حرف زدن مجریه برنامه یادگاری پنج شنبه شبها  از شبکه سه
جالبه
یادمه حامد هم یه لینک خاطره زده بود که خاطرات ما اونجا مدفونه
و معلم عزیز تیچمن نیز که خاطرات مدرسمون رو به یادگار می ذاشتیم اونجا

سلام
چند روز پیش یکی از معلمامون رو دیدم.
رفتم جلو:
سلام آقای ایکس، حالتون چه طوره؟  خوبین؟ ... من هم شاگرد خودتون بودم هم شاگرد برادرتون و ...
خلاصه بعد از خوش و بش، خداحافظی کردم و رفتم.

بعدش پیش خودم گفتم:
عه!
این که آقای ایکس نبود! یکی دیگه از معلما بود!   :)
دیدم بنده خدا یه کم داره با تعجب نگاه می کنه! نگو یکی دیگه یود :)
باز دمش گرم به روم نیاورد!

مهم عرض ارادت به یه معلم بود که انجام شد!

سلام بر شما 

عجب ! لابد با صدای خاص ایشون می خوندید ! خاطرات خونه ننه جونشون رو از رادیو هفت گوش می کردم جالب بود ... 

یعنی فقط می شه گفت صدا ، همین :)

البته من نمی دونم حامد کدوم یکی از دوستان هستند شاید به خاطر اینه که اون موقع من نبودم . 

ممنون از حضورتون 

سلااام جناب قاف 

الان بیابید  پرتقال فروش را ؟ خخخخ

باور کنید دو بار هم خوندم ولی نمی دونم چرا نمی تونم  هیچ ربطی بین این بحث و پاسخ شما پیدا نمی کنم :) 

قرار بود از خاطراتی که مرتبط با تکنولوژی و رسانه هست بفرمایید :/