شنبه 29 تير 1404 - 21 محرم 1447 - 19 ژولاي 2025
تبیان، دستیار زندگی
در حال بار گزاری ....
مشکی
سفید
سبز
آبی
قرمز
نارنجی
بنفش
طلایی
همه
متن
فیلم
صدا
تصویر
دانلود
Persian
Persian
کوردی
العربیة
اردو
Türkçe
Русский
English
Français
مرور بخشها
دین
زندگی
جامعه
فرهنگ
صفحه اصلی تبیان
شبکه اجتماعی
مشاوره
آموزش
فیلم
صوت
تصاویر
حوزه
کتابخانه
دانلود
وبلاگ
فروشگاه اینترنتی
عضویت در خبرنامه
ارسال
شماره غزل:
16
فهرست غزليات
غزل قبلي
غزل بعدي
وزن و بحر عروضي:
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لان(بحر مجتث مثمن مخبون اصلم مسبغ)
خمي كه ابروي
شوخ
تو
در كمان انداخت
به قصد
جان
من
زار
نا
تو
ان انداخت
نبود
نقش
دو عالم كه رنگ الفت بود
زمانه طرح محبت نه اين زمان انداخت
به يك
كرشمه
كه نرگس به خود فروشي كرد
فريب چشم
تو
صد فتنه در جهان انداخت
شراب خورده و خوي كرده مي روي به چمن
كه آب روي
تو
آتش در
ارغوان
انداخت
به بزمگاه چمن
دوش
مست بگذشتم
چو از دهان توام غنچه در گمان انداخت
بنفشه
طره
مف
تو
ل خود گره مي زد
صبا
حكايت زلف
تو
در ميان انداخت
ز شرم آن كه به روي
تو
نسبتش كردم
سمن
به دست
صبا
خاك در دهان انداخت
من از
ورع
مي و
مطرب
نديدمي زاين پيش
هواي مغبچگانم در اين و آن انداخت
كنون به آب مي لعل
خرقه
مي شويم
نصيبه
ازل
از خود نمي توان انداخت
مگر گشايش حافظ در اين خرابي بود
كه بخشش ازلش در مي مغان انداخت
جهان به كام من اكنون شود كه
دور
زمان
مرا به
بندگي
خواجه جهان انداخت
آخرين مطالب
ادبیات
غم نیست که قاسم سلیمانی رفت؛ ما را...
به فروردین ما فرخندگی بخش
آیا جانِتان جور است؟
راضی مشو که بیخبران، خندهام کنند...
توانایی ادبیات در نقد وضعیت جامعه
سامانی: «آفرت» رمان دهه 40 و50...
تأثیر غرب در موفقیت نویسندههای روس در...
برگزیدگان نخستین جایزه ملی جمالزاده
قصیده میرشکاک برای موسوی گرمارودی
وقتی نگاه نویسنده جذاب نیست