تبیان، دستیار زندگی

مرگ طاهر بن حسين - سال 207 هجري قمري

طاهر بن حسين از سرداران هارون الرشيد و فرزندش مأمون عباسي بود و در بسياري از جنگ ها به نفع عباسيان شمشير زد و سپاهيان عباسي را به پيروزي رسانيد. او در منازعه بين مأمون و امين (دو فرزند هارون الرشيد) در به دست آوردن خلافت، جانب مأمون را گرفت و او را در اين راه ياري داد. مأمون، وي را به فرماندهي سپاه خود منصوب و در رأس لشكريان بي شماري از خراسان به سوي عراق گسيل داشت. طاهر بن حسين پس از جنگ هاي زياد، بر سپاهيان امين پيروز و شهر بغداد و تمامي مناطق تحت سيطره وي را تصرف كرد. اما مدتي بعد، از سوي امين بركنار و حسن بن سهل به جاي وي به فرماندهي اعظم عراق منصوب گرديد.(1) به هر روي، اين سردار نام آشناي عباسي در بيست و پنجم جمادي الثاني، سال 207 قمري و در عصر خلافت مأمون عباسي وفات يافت. قاضي وقت بغداد، يعني يحيي بن اكثم از جانب مأمون، به رقه رفت و خبر درگذشت طاهر بن حسين را به فرزندش عبدالله بن طاهر رسانيد و از جانب مأمون، وي را تسليت گفت. هم چنين وي را به خاطر منصوب شدن به امارت و حكومت "رقه" از جانب مأمون تبريك گفت.(2) 1- تاريخ الطبري، ج7، ص 117 2- البداية و النهاية (ابن كثير)، ج10، ص 266